Αυτογνωσία (A΄)

Ο άνθρωπος ζει συγχρόνως σε δύο κόσμους:

Σ’ εκείνον που υπάρχει και

Σ’ εκείνον που κατασκευάζει μόνος του, τον κόσμο των συμβόλων.

Οι μεγαλύτεροι ανά τους αιώνες φιλόσοφοι και θεολόγοι έπεσαν στο λάθος,

Να ταυτίσουν τα καθαρώς λεκτικά τους οικοδομήματα σε γεγονότα,

Ή ακόμα χειρότερα να φανταστούν ότι τα σύμβολα είναι πιο πραγματικά από εκείνα που συμβολίζουν.

Με τη γνώση του εαυτού και όχι με την πίστη στα σύμβολα κάποιου άλλου,

Μπορείς να φθάσεις στην αιώνια πραγματικότητα, στην οποία έχει τα θεμέλια της η ύπαρξη.

Δεν μπορείς να εξαρτιέσαι από κανένα.

Δεν υπάρχει οδηγός, δάσκαλος, δεν υπάρχει αυθεντία.

Δεν μπορείς να βασίζεσαι σε σωτήρες και διδασκάλους.

Υπάρχεις μόνο εσύ, η σχέση σου με τους άλλους και τον κόσμο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο.

Δεν μπορείς να καταλάβεις τον εαυτό σου σύμφωνα με τον Φρόυντ, τον Γιούγκ, ή τον Κρισναμούρτι.

Οι θεωρίες των άλλων ανθρώπων δεν έχουν καμιά σημασία.

Όλα τα συστήματα είναι άχρηστα και ο γκουρού γίνεται επιβλαβής.

Όλες οι ιδεολογίες είναι πέρα για πέρα ηλίθιες, γιατί:

Πάντοτε λειτουργούν μέσα στα όρια κάποιου προτύπου και

Το πρότυπο γίνεται ιδεολογία και στη συνέχεια αυθεντία.

Για να καταλάβεις τον εαυτό σου,

Δεν χρειάζεται καμία αυθεντία,

Συμπεριλαμβανομένης και της εσωτερικής δικής σου αυθεντίας,

Των δικών σου μικρών εμπειριών, γνώσεων, ιδεών και ιδανικών.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.