Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΑ΄ Διάλογος Ερμή – Elzin

Ερμής λέει:

Ο ίδιος σου ο νους είναι πάνω και πέρα από όλες τις μορφές, είναι ελεύθερος, ήρεμος και πλήρης.

Αιώνια αποτυπώνεται στις έξη σου αισθήσεις και στα τέσσερα στοιχεία σου.

Ξέκοψε από τη διανοητική κατανόηση και εισχώρησε άμεσα στα βάθη της ταυτότητας του νου. Έξω απ’ αυτόν δεν υπάρχει πραγματικότητα.

Κατασίγασε τη διττότητα του υποκειμένου και του αντικειμένου. Ξέχασε τα και τα δύο.

Αν δεν ξεπεράσεις την αντίθεση του ναι και του όχι, δεν έχεις ελπίδα ότι θα ζήσεις ποτέ μια ζωή αληθινής ελευθερίας.


Elzin λέει:

Ακούγονται πολύ λογικά όλα αυτά , αλλά … Θα πρέπει να προσέξουμε να μη υποπέσουμε στην αστοχία θρησκόληπτων οπαδών διαφόρων θεωριών, που αφού αρνούνται, καταργούν την γνώση, το νου, τον ορθό λόγο, την λογική και εμμένουν στην πίστη και στην κενότητα του νου.

Αυτοαναιρούνται αντιφάσκοντες και χρησιμοποιούν τον νου, τον λόγο, επιχείρηματα “λογικής” και γνώσεις από το Γνωστό, να “αποδείξουν” το πιστεύω τους μιλώντας με πολλές λέξεις και λέγοντας πολλά ενώ σύμφωνα με την θεωρία τους …

Θα έπρεπε να σιωπούν στη πραγματικότητα της γαλήνης τους και στην ευτυχία της αληθινής ζωής τους…;

Αυτός που μιλάει διαχωρίζει πάντα αυτός που σιωπά ενώνει. Στην ιστορία δεν γνωρίσαμε πολλούς “σιωπηλούς” ανθρώπους και θεούς.

Όλοι μιλήσανε διδάξανε διαχωρίσανε και προσπάθησαν να περάσουν την γραμμή τους.

Δυστυχώς δεν μπορείς να διδάξεις την σιωπή μιλώντας για αυτήν ούτε την ενότητα φτιάχνοντας αποκλειστικά δόγματα αλήθειας.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

K΄ Διάλογος Ερμή – Elzin

Ερμής λέει:

Η εσωτερική αναζήτηση δεν είναι ούτε εγωκεντρική, ούτε αυτιστική, ούτε έχει σχέση με εξωτερικούς παράγοντες.

Δεν ψάχνουμε κάτι που είναι στη Σφαίρα του Γνωστού.

Αδειάζοντας τη σωρευμένη γνώση, βαδίζουμε σε άγνωστα μονοπάτια…

Βιώνουμε την Ολότητα, Όπου Ανήκουμε.

Όπως Πάνω έτσι και Κάτω…

Elzin λέει:

Όπως Πάνω έτσι και Κάτω…όπως τα έξω έτσι και τα μέσα…

Γνωρίζοντας και διακρίνοντας τους εξωτερικούς παράγοντες ξεκαθαρίζοντας την σφαίρα του Γνωστού, στερεώνοντας ένα Νησί συνειδησιακής επίγνωσης και σφυρηλατημένη πειθαρχίας εισερχόμαστε με ασφάλεια να περπατήσουμε την σφαίρα του Αγνώστου και του εσωτερικού και να τα συνδέσουμε με γέφυρα αμφίδρομη.

Σπρώχνοντας την λογική στα όρια της θα βρεθούμε στο κέντρο της αναγκαστικά.

Δεν θα την καταργήσουμε γιατί θα αποτελέσει το σημείο εκκίνησης μας και χρειάζεται να την δουλέψουμε πολύ και να καλλιεργήσουμε το μυαλό μας ποικιλοτρόπως για να μη καταλήξουμε “θρησκόληπτα εσωτεριστές” σε κάτι και απλώς βολεμένοι σε διάφορα δόγματα και πεποιθήσεις της κοινωνικής διαμόρφωσης.

Η αναμέτρηση με το Άγνωστο είναι σκληρή υπόθεση για γερά νεύρα και δυνατούς πολεμιστές εκπαιδευμένους άριστα στο Γνωστό, πάνοπλους και προετοιμασμένους για όλα.

Η Ολότητα όσο διατηρούμε την ανθρώπινη μορφή, δεν μπορεί να περιλαμβάνει μόνο την μια πλευρά αφού είναι αλληλεπίδραση και ένωση όλων των παραγόντων μιας ύπαρξης.

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΑΟ, ο «Δρόμος» (Β΄)



Να είσαι σταθερός χωρίς να είσαι επιθετικός, να είσαι εύκαμπτος χωρίς να είσαι αδύναμος. Να κατακαίς τις αποκτημένες συνήθειες που έχουν γίνει καταναγκαστικές.

Αντιμετωπίζοντας τα γεγονότα χωρίς φόβο, δίχως να ταράσσεσαι από τις δυσκολίες, η τύχη ή η ατυχία που συναντάς εξαρτάται από τους άλλους, ενώ η δημιουργία της ζωής εξαρτάται από εσένα τον ίδιο.

Αποδεχόμενος το πικρό μαζί με το γλυκό, αποδεχόμενος τη ζωή αλλά και το θάνατο, ισχυρός στην πειθαρχία, μπορείς να δράσεις, να αναπαυθείς, να αλλάξεις, χωρίς να εμποδίζεσαι κατά κανένα τρόπο.

Όντας ικανός να είσαι δυνατός, ικανός να υποχωρείς σε συμφωνία με την αλήθεια και συμβαδίζοντας με την εποχή, γνωρίζοντας πότε να προχωρείς και πότε να υποχωρείς, να είσαι μεγάλος και να είσαι μικρός, να είσαι ενεργητικός και παθητικός, τότε μπορείς να αναλάβεις τη Δημιουργία, να ξεπεράσεις τη ζωή και το θάνατο.

Είναι σημαντικό να μη χάνεις χρόνο αμφιταλαντευόμενος και να μην τα παρατάς στη μέση, γιατί έτσι θα σου μείνει μόνο η δυστυχία.

Να είσαι κενός και διαυγής, χωρίς να παράγεις σκέψεις από τα μέσα, ούτε να προσλαμβάνεις πράγματα από έξω, πάντοτε ατάραχος αλλά ανταποκριτικός, τότε ακόμα και αν βρίσκεσαι στο μέσο της αναστάτωσης και της ταραχής, ο νους σου θα είναι καθαρός σαν καθρέπτης, τότε θα είσαι ανεπηρέαστος από τις καταστάσεις.

Όταν οι άνθρωποι υπερβάλλουν και εξυψώνουν τον εαυτό τους, έχοντας εμπιστοσύνη στο ταλέντο και την ικανότητα τους, καμαρώνοντας σαν να ήταν σοφοί, οι άλλοι συχνά τους απεχθάνονται και τελικά πέφτουν πιο κάτω από τους άλλους.

Όταν οι άνθρωποι ταπεινώνονται και μειώνουν τον εαυτό τους, εγκαταλείποντας το διανοουμενισμό, μετριοπαθείς και συγκρατημένοι, τότε οι άλλοι τους σέβονται.

Ο μετριόφρων επιδέχεται αύξηση, ενώ ο αυτάρεσκος συναντά την απώλεια.

Στα εξελιγμένα άτομα όσο πιο ανώτερο γίνεται το μονοπάτι τους, τόσο πιο ταπεινή είναι η καρδιά τους.

Τα εξελιγμένα ανθρώπινα όντα μεταμορφώνουν το παροδικό και αποκαθιστούν το αρχέγονο. Αναπαύουν το σώμα τους στο ανοικτό διάστημα, αποθηκεύουν το πνεύμα τους σε σιωπηλή ηρεμία.

Επιλογή από το έργο, «Η Αφύπνιση στο ΤΑΟ», του Λιου Ι Μινγκ.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

ΙΘ΄ Διάλογος Ερμή – Elzin

Ερμής λέει:

Το νόημα της διδασκαλίας των Πραγματικών Μεγάλων Πνευμάτων είναι να γνωρίσουμε τον Εσώτερο Θεϊκό-Άφθαρτο εαυτό μας.

Στην εσωτερική αναζήτηση δε χωράνε ενοχές και σκέψεις, διαφορετικά ψάχνουμε τα δημιουργήματα του νου των αισθήσεων μας.

Όσα πνεύματα επιδίωξαν οπαδούς Δεν τα Δεχόμαστε.

Φυσικά πρέπει να έχουμε τα απαραίτητα εφόδια και εργαλεία για να ζήσουμε σ’ αυτή τη ζωή. Ας μην τα λατρέψουμε όμως…

Elzin λέει:

Η εσωτερική αναζήτηση είναι σημαντική, και σπουδαία, αρκεί να μη γίνεται εγωκεντρική, αυτιστική και μονόπλευρη λαμβάνοντας υπ όψιν και το εξωτερικό κοινωνικό “γίγνεσται” με εκάστοτε επικρατούσες συνθήκες του. Να μην είναι ‘φυγή” και υπεκφυγή.

Να είναι αλληλεπίδραση και όχι απομόνωση και στρουθοκαμηλισμός.

“Όσα πνεύματα επιδίωξαν οπαδούς Δεν τα Δεχόμαστε.” Όχι δεν τα δεχόμαστε!

Και από την ποιότητα των οπαδών που δημιούργησαν και την συμπεριφορά τους βγάζουμε συμπεράσματα και για τους σκοπους και τις προθέσεις των αρχηγών τους. Το ψάρι από το κεφάλι μυρίζει…

“Φυσικά πρέπει να έχουμε τα απαραίτητα εφόδια και εργαλεία για να ζήσουμε σ’ αυτή τη ζωή. Ας μην τα λατρέψουμε όμως…” Αυτά απλά τα χρησιμοποιούμε με μέτρο και σύνεση…

Δεν υποδουλωνόμαστε σε “θεούς και αυθεντίες” αποκλειστικές αλήθειες, δόγματα, ούτε προσκυνούμε και “λατρεύουμε¨ κανένα εκτιμούμε ανθρώπους , διακρίνουμε την προσφορά τους και την προσπάθεια τους και … αυτό αρκεί.

Σημείωση Ερμή: Αν και κάθε διάλογος, γενικά μπορεί να κατανοηθεί από μόνος του, θα βοηθούσε πολύ τον αναγνώστη να παρακολουθήσει χρονολογικά τους διαλόγους. Ορισμένα θέματα που τίθενται υπό μορφή ερωτήσεων απαντώνται στον νεότερο χρονολογικά διάλογο.

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

ΙΗ΄ Διάλογος Ερμή – Elzin

Ερμής λέει:

Τα μεγάλα πνεύματα έδειξαν ένα Δρόμο…

Οι άνθρωποι ψάχνουν πάντα να φορτώνουν τις αθλιότητες τους σε Άλλους.

Είχαμε πει από την αρχή ότι δεν μπορούμε να εξαρτιόμαστε από κανένα και ότι δεν υπάρχει Οδηγός, Δάσκαλος, Σωτήρας, δεν υπάρχει Αυθεντία.

Όλα τα συστήματα είναι άχρηστα και ο γκουρού γίνεται επιβλαβής. Όλες οι ιδεολογίες είναι πέρα για πέρα ηλίθιες, γιατί πάντοτε λειτουργούν μέσα στα όρια κάποιου προτύπου και το πρότυπο γίνεται ιδεολογία και αυθεντία.

Όταν απορρίψεις τελείως όλα τα βιβλία, τις ιδεολογίες, τις φιλοσοφίες, τους αγίους, τους αναρχικούς, μένεις πρόσωπο με πρόσωπο με τον εαυτό σου, έτσι όπως Είσαι.

Είναι φοβερό και καταθλιπτικό πράγμα, να δεις τον εαυτό σου, όπως πραγματικά Είναι…

Elzin λέει:

Το να τα φορτώνεις συνέχεια στους Άλλους ή στον Εαυτό σου, ίσως να είναι η ίδια μορφή Εγωισμού και στρουθοκαμηλισμού.

Σε μία εξελισσόμενη αλληλεπιδρώμενη, συμμετοχική κοινωνία ανθρώπων απαιτείται κρίση και διάκριση στο που, πως και σε τι φταίνε οι άλλοι και ποια είναι η δική σου ευθύνη, που αρχίζει και που σταματά. και τι μπορεί να γίνει καλύτερα.

Το να αντιμετωπίζει κανείς τον εαυτό του συνέχεια με ενοχές, αμαρτίες και το μαστίγιο δεν απέχει πολύ από το να μη τον βλέπει καθόλου ή να κλείνεται αυτιστικά σε αυτόν απομονώνοντας τον από την κοινωνική ροή και μεταβολή.

“Είχαμε πει από την αρχή ότι δεν μπορούμε να εξαρτιόμαστε από κανένα και ότι δεν υπάρχει Οδηγός, Δάσκαλος, Σωτήρας, δεν υπάρχει Αυθεντία.” Άρα δεν δεχόμαστε και τα μεγάλα Πνεύματα …και τον δρόμο που έδειξαν.

Θα πάρουμε όμως δασκάλους για τα παιδιά μας να μάθουν γραφή και ανάγνωση χωρίς να είναι αυθεντίες θεοί και πνεύματα. Αν είναι καλοί δάσκαλοι τα παιδιά μας θα μάθουν να σκέφτονται να διαβάζουν και να γράφουν και μεγαλώνοντας ίσως…δεν θα τους χρειάζονται στην ιδανική πολιτεία ανθρώπων.

Χρειάζεται να γνωρίσεις κάτι πριν το απορρίψεις και να το γνωρίσεις καλά! Ο μηδενισμός να είναι απόρροια της γνώσης και όχι της άγνοιας και είναι μακρύς ο δρόμος της μάθησης για μια ανθρώπινη ζωή.