Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009
ΙΑ΄ Διάλογος Ερμή – Elzin
Ερμής λέει:
Η λειτουργία του λογικού δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει μια τελική ικανοποίηση στις βαθύτερες πνευματικές μας ανάγκες.
Όταν φθάσεις σε μια κατάσταση τέλειας ακινησίας, όλα τα σημάδια της ζωής εξαφανίζονται, όπως και κάθε ίχνος περιορισμού.
Τα τέσσερα στοιχεία χάνουν το βάρος τους. Διεισδύεις στη φύση των πραγμάτων.
Έτσι φανερώνεται ο γνήσιος εαυτός σου, που είναι το πρωταρχικό πρόσωπο του είναι σου.
Εκεί κατοικεί η γαλήνη, η μη δράση και η ανέκφραστη χαρά.
Elzin λέει:
” Η λειτουργία του λογικού δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει μια τελική ικανοποίηση στις βαθύτερες πνευματικές μας ανάγκες.”
Είναι όμως ένα όχημα για να φθάσεις κάπου περνώντας μέσα από τον κόσμο της ύλης και του τονάλ και δουλεύοντας την, καλά και συμπληρωματικά με την σιωπηλή γνώση του πνεύματος πέρα από τα λόγια.
Είναι και μια δικλείδα ασφαλείας για το κολύμπι σε βαθειά άγνωστα νερά του ναγουάλ.
Διαφορετικά καταργώντας την, είναι φυγή από την πραγματικότητα , που είναι η πρόκληση μας.
Και είτε γίνεται μέσω ναρκωτικών ουσιών, είτε μέσω θρησκευτικών και άλλων δοξασιών, είτε μέσω στρουθοκαμηλισμών, είναι φυγή από το πεδίο της μάχης και συνθηκολόγηση, παράδοση.
“Όταν φθάσεις σε μια κατάσταση τέλειας ακινησίας, όλα τα σημάδια της ζωής εξαφανίζονται, όπως και κάθε ίχνος περιορισμού.”
Ναι. βεβαίως, αλλά αυτό αφορά το Πνεύμα, πριν και μετά την υλοποίηση του. Στο κόσμο της ύλης είμαστε υλοποιημένα πνεύματα και δεν μπορούμε να το ξεχνάμε και να το παραβλέπουμε.
Αυτό είναι το δώρο της ζωής και της ύπαρξης. Στην ανυπαρξία “όλα είναι ένα” και δεν υπάρχουν μάλλον προβλήματα , διακρίσεις και διαχωρίσεις… ούτε προκλήσεις και μάθηση.
Εμείς μιλάμε από αυτήν την πλευρά, δεν έχουμε γίνει πνεύματα ακόμη άυλα. Έτσι δεν μπορούμε να καταργήσουμε την λογική ή να την υποβαθμίσουμε.
Είμαστε υποχρεωμένοι να την συμπεριλάβουμε στην σημαντική της θέση και να προσπαθήσουμε να δουλέψουμε ως ένα βαθμό και …με αυτήν.
Και μέχρι να βρούμε τον γνήσιο εαυτό μας….έχουμε πολύ δουλειά και δρόμο ακόμη!
Η λειτουργία του λογικού δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει μια τελική ικανοποίηση στις βαθύτερες πνευματικές μας ανάγκες.
Όταν φθάσεις σε μια κατάσταση τέλειας ακινησίας, όλα τα σημάδια της ζωής εξαφανίζονται, όπως και κάθε ίχνος περιορισμού.
Τα τέσσερα στοιχεία χάνουν το βάρος τους. Διεισδύεις στη φύση των πραγμάτων.
Έτσι φανερώνεται ο γνήσιος εαυτός σου, που είναι το πρωταρχικό πρόσωπο του είναι σου.
Εκεί κατοικεί η γαλήνη, η μη δράση και η ανέκφραστη χαρά.
Elzin λέει:
” Η λειτουργία του λογικού δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει μια τελική ικανοποίηση στις βαθύτερες πνευματικές μας ανάγκες.”
Είναι όμως ένα όχημα για να φθάσεις κάπου περνώντας μέσα από τον κόσμο της ύλης και του τονάλ και δουλεύοντας την, καλά και συμπληρωματικά με την σιωπηλή γνώση του πνεύματος πέρα από τα λόγια.
Είναι και μια δικλείδα ασφαλείας για το κολύμπι σε βαθειά άγνωστα νερά του ναγουάλ.
Διαφορετικά καταργώντας την, είναι φυγή από την πραγματικότητα , που είναι η πρόκληση μας.
Και είτε γίνεται μέσω ναρκωτικών ουσιών, είτε μέσω θρησκευτικών και άλλων δοξασιών, είτε μέσω στρουθοκαμηλισμών, είναι φυγή από το πεδίο της μάχης και συνθηκολόγηση, παράδοση.
“Όταν φθάσεις σε μια κατάσταση τέλειας ακινησίας, όλα τα σημάδια της ζωής εξαφανίζονται, όπως και κάθε ίχνος περιορισμού.”
Ναι. βεβαίως, αλλά αυτό αφορά το Πνεύμα, πριν και μετά την υλοποίηση του. Στο κόσμο της ύλης είμαστε υλοποιημένα πνεύματα και δεν μπορούμε να το ξεχνάμε και να το παραβλέπουμε.
Αυτό είναι το δώρο της ζωής και της ύπαρξης. Στην ανυπαρξία “όλα είναι ένα” και δεν υπάρχουν μάλλον προβλήματα , διακρίσεις και διαχωρίσεις… ούτε προκλήσεις και μάθηση.
Εμείς μιλάμε από αυτήν την πλευρά, δεν έχουμε γίνει πνεύματα ακόμη άυλα. Έτσι δεν μπορούμε να καταργήσουμε την λογική ή να την υποβαθμίσουμε.
Είμαστε υποχρεωμένοι να την συμπεριλάβουμε στην σημαντική της θέση και να προσπαθήσουμε να δουλέψουμε ως ένα βαθμό και …με αυτήν.
Και μέχρι να βρούμε τον γνήσιο εαυτό μας….έχουμε πολύ δουλειά και δρόμο ακόμη!
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009
Ι΄ Διάλογος Ερμή – Elzin
Ερμής λέει:
Ζούμε βιολογικά, ή ψυχολογικά και όχι λογικά. Στη λογική υπάρχει προσπάθεια και πόνος.
Η λογική έχει συναίσθηση του εαυτού της, το ίδιο και η ηθική, που δεν είναι παρά η εφαρμογή της λογικής στα γεγονότα της ζωής.
Ένας ηθικός άνθρωπος κάνει έργα αξιέπαινα, αλλά δεν τα λησμονεί ούτε στιγμή και συχνά αναμένει μελλοντική ανταμοιβή.
Να είσαι κενός και διαυγής, χωρίς να παράγεις σκέψεις από τα μέσα, ούτε να προσλαμβάνεις πράγματα από έξω, πάντοτε ατάραχος, αλλά ανταποκριτικός.
Elzin λέει:
Ο άνθρωπος ξεκινάει το ταξίδι της ζωής του, σαν παιδί με μία πρωτογενή αθωότητα και κενότητα. Βλέπει τα βουνά σαν βουνά και τα ποτάμια σαν ποτάμια. Οι πεταλούδες… είναι πεταλούδες.
Όμως δεν θα μείνει πολύ έτσι μέσα στο πλαίσιο της συνύπαρξης με άλλους ανθρώπους και σε μια κοινωνικοποίηση που θα συναντήσει εκ των προτέρων δεδομένη για αυτόν.
Ανάλογα με την χρονική στιγμή που θα γεννηθεί, η αντίληψη του θα επηρεαστεί από τον τόπο και τις συνθήκες που θα τον καθορίσουν και ως ένα σημείο θα τον διαμορφώσουν.
Έτσι θα αναζητήσει το νόημα και θα αμφισβητήσει τα βουνά αν είναι βουνά και τα ποτάμια. Θα ψάξει να βρει τι είναι οι πεταλούδες δίνοντας διάφορες ερμηνείες και βρισκόμενος πολλές φορές σε αβεβαιότητα και αντιπαράθεση με άλλους για το… ”είναι” των πεταλούδων.
Όμως προχωρώντας ίσως να διαπιστώσει πως τελικά τα βουνά είναι βουνά, το ίδιο και τα ποτάμια και οι πεταλούδες και είναι …τόσο όμορφα!
Με αυτόν τον τρόπο επιστρέφει στην αμεσότητα και στην απλότητα.
Αλλά, είναι μια Επιστροφή και ένα Ταξίδι που είναι υποχρεωμένος να κάνει με κάποιο κόστος και πόνο, γιατί δεν μπορεί να κερδίσει αλλιώς την κατανόηση.
Το βιολογικό είναι σημαντικό μέρος του ανθρώπου και το μοιράζεται με τα άλλα ζώα του πλανήτη.
Το ηθικό όμως είναι πολύ σπουδαίο γιατί το μοιράζεται με ανθρώπους και εμπεριέχει την Λογική σαν νοητική διαδικασία και συνείδηση ανωτάτου επιπέδου, Εμπειρία, Διερεύνηση, Συμπεριεκτικότητα, Επιλογή, Διάκριση και Κατανόηση.
Σημείωση Ερμή: Αν και κάθε διάλογος, γενικά μπορεί να κατανοηθεί από μόνος του, θα βοηθούσε πολύ τον αναγνώστη να παρακολουθήσει χρονολογικά τους διαλόγους. Ορισμένα θέματα που τίθενται υπό μορφή ερωτήσεων απαντώνται στον νεότερο χρονολογικά διάλογο.
Ζούμε βιολογικά, ή ψυχολογικά και όχι λογικά. Στη λογική υπάρχει προσπάθεια και πόνος.
Η λογική έχει συναίσθηση του εαυτού της, το ίδιο και η ηθική, που δεν είναι παρά η εφαρμογή της λογικής στα γεγονότα της ζωής.
Ένας ηθικός άνθρωπος κάνει έργα αξιέπαινα, αλλά δεν τα λησμονεί ούτε στιγμή και συχνά αναμένει μελλοντική ανταμοιβή.
Να είσαι κενός και διαυγής, χωρίς να παράγεις σκέψεις από τα μέσα, ούτε να προσλαμβάνεις πράγματα από έξω, πάντοτε ατάραχος, αλλά ανταποκριτικός.
Elzin λέει:
Ο άνθρωπος ξεκινάει το ταξίδι της ζωής του, σαν παιδί με μία πρωτογενή αθωότητα και κενότητα. Βλέπει τα βουνά σαν βουνά και τα ποτάμια σαν ποτάμια. Οι πεταλούδες… είναι πεταλούδες.
Όμως δεν θα μείνει πολύ έτσι μέσα στο πλαίσιο της συνύπαρξης με άλλους ανθρώπους και σε μια κοινωνικοποίηση που θα συναντήσει εκ των προτέρων δεδομένη για αυτόν.
Ανάλογα με την χρονική στιγμή που θα γεννηθεί, η αντίληψη του θα επηρεαστεί από τον τόπο και τις συνθήκες που θα τον καθορίσουν και ως ένα σημείο θα τον διαμορφώσουν.
Έτσι θα αναζητήσει το νόημα και θα αμφισβητήσει τα βουνά αν είναι βουνά και τα ποτάμια. Θα ψάξει να βρει τι είναι οι πεταλούδες δίνοντας διάφορες ερμηνείες και βρισκόμενος πολλές φορές σε αβεβαιότητα και αντιπαράθεση με άλλους για το… ”είναι” των πεταλούδων.
Όμως προχωρώντας ίσως να διαπιστώσει πως τελικά τα βουνά είναι βουνά, το ίδιο και τα ποτάμια και οι πεταλούδες και είναι …τόσο όμορφα!
Με αυτόν τον τρόπο επιστρέφει στην αμεσότητα και στην απλότητα.
Αλλά, είναι μια Επιστροφή και ένα Ταξίδι που είναι υποχρεωμένος να κάνει με κάποιο κόστος και πόνο, γιατί δεν μπορεί να κερδίσει αλλιώς την κατανόηση.
Το βιολογικό είναι σημαντικό μέρος του ανθρώπου και το μοιράζεται με τα άλλα ζώα του πλανήτη.
Το ηθικό όμως είναι πολύ σπουδαίο γιατί το μοιράζεται με ανθρώπους και εμπεριέχει την Λογική σαν νοητική διαδικασία και συνείδηση ανωτάτου επιπέδου, Εμπειρία, Διερεύνηση, Συμπεριεκτικότητα, Επιλογή, Διάκριση και Κατανόηση.
Σημείωση Ερμή: Αν και κάθε διάλογος, γενικά μπορεί να κατανοηθεί από μόνος του, θα βοηθούσε πολύ τον αναγνώστη να παρακολουθήσει χρονολογικά τους διαλόγους. Ορισμένα θέματα που τίθενται υπό μορφή ερωτήσεων απαντώνται στον νεότερο χρονολογικά διάλογο.
Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009
Θ΄ Διάλογος Ερμή – Elzin
Ερμής λέει:
Ο λόγος, που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε πλήρη κατανόηση της αλήθειας οφείλεται, στην προσκόλληση στη «λογική» ερμηνεία των πραγμάτων.
Η συνηθισμένη λειτουργία του λογικού, δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει μια τελική ικανοποίηση στις βαθύτερες πνευματικές μας ανάγκες.
Όσο πιστεύουμε ότι η λογική είναι ένα τελικό προϊόν, είμαστε αλυσοδεμένοι. Δεν έχουμε ελευθερία πνεύματος και χάνουμε από τα μάτια μας τα πραγματικά γεγονότα της ζωής.
Η κατάλυση της τυραννίας των λέξεων και της λογικής, αποτελεί ταυτόχρονα την πνευματική χειραφέτηση του ανθρώπου. Αποκτώντας διανοητική ελευθερία, είναι απόλυτα κύριος του εαυτού του.
Elzin λέει:
Ναι …η λογική μας περιορίζει γιατί αποτελεί την μετάφραση των προγραμμάτων του ΜΑΡΤΙΧ και δεν είναι πάντα αξιόπιστη μέσα από τα χρωματιστά γυαλιά της υποκειμενικότητας μας.
Όμως είμαστε υποχρεωμένοι να την δουλέψουμε σπρώχνοντας την στα όρια της και κάνοντας όλη την καταγραφή.
Έτσι, θα βρεθούμε στο κέντρο της, το κέντρο της λογικής και από εκεί μπορούμε να δούμε το κέντρο της σιωπηλής γνώσης και να φτιάξουμε την γέφυρα της ένωσης τους.
Η σιωπηλή γνώση χωρίς την εδραίωση της λογικής, είναι επικίνδυνη, παγιδευτική και χαοτική αν και πολύ γοητευτική.
Γίνεται φανατισμός, εξάρτηση, δόγμα, πίστη και θρησκεία, με τις γνωστές παρενέργειες...
Ο λόγος, που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε πλήρη κατανόηση της αλήθειας οφείλεται, στην προσκόλληση στη «λογική» ερμηνεία των πραγμάτων.
Η συνηθισμένη λειτουργία του λογικού, δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει μια τελική ικανοποίηση στις βαθύτερες πνευματικές μας ανάγκες.
Όσο πιστεύουμε ότι η λογική είναι ένα τελικό προϊόν, είμαστε αλυσοδεμένοι. Δεν έχουμε ελευθερία πνεύματος και χάνουμε από τα μάτια μας τα πραγματικά γεγονότα της ζωής.
Η κατάλυση της τυραννίας των λέξεων και της λογικής, αποτελεί ταυτόχρονα την πνευματική χειραφέτηση του ανθρώπου. Αποκτώντας διανοητική ελευθερία, είναι απόλυτα κύριος του εαυτού του.
Elzin λέει:
Ναι …η λογική μας περιορίζει γιατί αποτελεί την μετάφραση των προγραμμάτων του ΜΑΡΤΙΧ και δεν είναι πάντα αξιόπιστη μέσα από τα χρωματιστά γυαλιά της υποκειμενικότητας μας.
Όμως είμαστε υποχρεωμένοι να την δουλέψουμε σπρώχνοντας την στα όρια της και κάνοντας όλη την καταγραφή.
Έτσι, θα βρεθούμε στο κέντρο της, το κέντρο της λογικής και από εκεί μπορούμε να δούμε το κέντρο της σιωπηλής γνώσης και να φτιάξουμε την γέφυρα της ένωσης τους.
Η σιωπηλή γνώση χωρίς την εδραίωση της λογικής, είναι επικίνδυνη, παγιδευτική και χαοτική αν και πολύ γοητευτική.
Γίνεται φανατισμός, εξάρτηση, δόγμα, πίστη και θρησκεία, με τις γνωστές παρενέργειες...
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009
Η΄ Διάλογος Ερμή – Elzin
Ερμής λέει:
Εκείνοι που γεννιούνται γνωρίζοντας είναι οι καλύτεροι. Εκείνοι που γνωρίζουν μέσω μάθησης έρχονται δεύτεροι και εκείνοι που μαθαίνουν με σκληρό τρόπο είναι οι τελευταίοι. Η γνώση είναι μία.
Ελάχιστοι άνθρωποι βαδίζουν στο Δρόμο προς τον ουρανό. Οι περισσότεροι συναγωνίζονται, ποιος θα δοκιμάσει πρώτος τη γεύση της κόλασης.
Οι τέλειοι άνθρωποι δεν βλέπουν όνειρα. Αν εξακολουθούν να ονειρεύονται λίγο, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη παρακλάδια των αισθήσεων τα οποία δεν έχουν εγκαταλειφθεί.
Αν βλέπουν όνειρα, αλλά ενώ βρίσκονται στο μέσον των ονείρων γνωρίζουν ότι πρόκειται για όνειρο, αυτό σημαίνει ότι η δύναμη της άσκησης έχει προχωρήσει.
Σε κείνους που δεν βλέπουν όνειρα η δύναμη της άσκησης έχε φθάσει στο αποκορύφωμα. Τότε η δημιουργία βρίσκεται στα χέρια τους. Ακόμα και αν κοιμούνται είναι σαν να είναι ξύπνιοι, ακόμα και αν πεθάνουν, είναι σαν να είναι ζωντανοί.
Elzin λέει:
Η τέχνη των Ονείρων είναι σπουδαία τέχνη και δύσκολη.
Είναι όμως αυτό που λες: Η δημιουργία!
Η Δημιουργία, που βρίσκεται στα χέρια αυτών που Ονειρεύονται.
Ακόμα και αν κοιμούνται είναι σαν να είναι ξύπνιοι, ακόμα και αν πεθάνουν, είναι σαν να είναι ζωντανοί.
Κυριακή 12 Ιουλίου 2009
Ζ΄ Διάλογος Ερμή – Elzin
Ερμής λέει:
Η βασική σύσταση των ανθρώπων όταν γεννιούνται είναι αγνή και χωρίς ψεγάδια.
Αλλά όταν «εκπαιδεύεται» και ανακατεύεται με τις πρόσκαιρες συνθήκες, οι αισθήσεις και τα αντικείμενα ενεργοποιούνται, η διανοητική γνώση εμφανίζεται, καθώς και οι συνήθειες και οι προσκολλήσεις.
Οι άνθρωποι κυνηγούν τις φιλοδοξίες τους με κάθε είδους μηχανορραφίες και πονηριές και ακολουθούν τις επιθυμίες τους με ιδιοτέλεια και υποκρισία.
Όλες οι πράξεις και όλα τα έργα τους στοχεύουν στην αναζήτηση του απατηλού.
Θεωρούν το επώδυνο σαν ευχαρίστηση και το δηλητήριο σαν φάρμακο..
Elzin λέει:
Δεν έχουμε μάθει να διακρίνουμε τα πράγματα και να κάνουμε τις σωστές επιλογές. Εγλωβιζόμαστε σε μια στείρα επικριτική κριτική, που προδίδει τις ανασφάλειες μας και τα κόμπλεξ και ξεκινάμε με το πιο εύκολο φαρδύ δρόμο…της Κακίας!
Στον κόσμο της ύλης διαλέγεις και διακρίνεις και επιλέγεις. Δεν υπάρχει η δυνατότητα της …μη επιλογής.
Και η “μη θέση” είναι θέση και με το να είσαι αμέτοχος γίνεσαι συμμέτοχος . Ίσως να ακούγεται λίγο απόλυτο αυτό “επιλέγει κάποιος ,μόνο μια φορά, σ’ αυτή την ζωή” αλλά, είναι σύμφωνα με τον μύθο, στο οποίο ο Ηρακλής βρίσκεται ανάμεσα σε δύο δρόμους και κάνει την επιλογή του, για αυτόν που θα βαδίσει.. με όλα του τα λάθη και την προσπάθεια.
Ο ένας, είναι στενός στην αρχή και οδηγεί κάπου, ο άλλος είναι φαρδύς και δεν οδηγεί πουθενά. Ο δρόμος της Αρετής και της Κακίας!
Αυτό συμβολίζεται με το κεφαλαίο γράμμα Υ, που χρησιμοποιούσαν και οι Πυθαγόρειοι για να τονίσουν την σημασία του.
Το μικρό υ δείχνει την θηλυκή αρχή, την διαίσθηση, την Σελήνη, την μήτρα, την ενότητα, την χορδή του τόξου, το Ζευς-Ζεύγνυμι, την Ήρα, την ψυχή του κόσμου! Το Υ το Δία, τον νου του κόσμου, την αρσενική αρχή, την διαίρεση, το διακρίνω, τον φαλλό, την λογική, τον Ήλιο, το βέλος του τόξου.
Στην Οδύσσεια είναι η 20η ραψωδία με το τίτλο: Τα προ της μνηστηροφονίας. Σε αυτή ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη στο κρίσιμο βράδυ, που είναι κάτω από την ίδια στέγη αλλά όχι ενωμένοι, μένουν ξάγρυπνοι… εναλλάξ. Όλοι παίρνουν την θέση τους και κάνουν την επιλογή τους και το καινούργιο πρόσωπο που εμφανίζεται είναι …ο Φιλοίτιος.
Η επόμενη ημέρα θα φανερώσει και τις συνέπειες αυτής της επιλογής.
Έχει σημασία ο στόχος, για να δια-κρίνει κάποιος, ποιόν δρόμο βαδίζει και η καρδιά… για να μη χάνεται και μπερδεύεται στην ομίχλη του Ποσειδώνα!
Η βασική σύσταση των ανθρώπων όταν γεννιούνται είναι αγνή και χωρίς ψεγάδια.
Αλλά όταν «εκπαιδεύεται» και ανακατεύεται με τις πρόσκαιρες συνθήκες, οι αισθήσεις και τα αντικείμενα ενεργοποιούνται, η διανοητική γνώση εμφανίζεται, καθώς και οι συνήθειες και οι προσκολλήσεις.
Οι άνθρωποι κυνηγούν τις φιλοδοξίες τους με κάθε είδους μηχανορραφίες και πονηριές και ακολουθούν τις επιθυμίες τους με ιδιοτέλεια και υποκρισία.
Όλες οι πράξεις και όλα τα έργα τους στοχεύουν στην αναζήτηση του απατηλού.
Θεωρούν το επώδυνο σαν ευχαρίστηση και το δηλητήριο σαν φάρμακο..
Elzin λέει:
Δεν έχουμε μάθει να διακρίνουμε τα πράγματα και να κάνουμε τις σωστές επιλογές. Εγλωβιζόμαστε σε μια στείρα επικριτική κριτική, που προδίδει τις ανασφάλειες μας και τα κόμπλεξ και ξεκινάμε με το πιο εύκολο φαρδύ δρόμο…της Κακίας!
Στον κόσμο της ύλης διαλέγεις και διακρίνεις και επιλέγεις. Δεν υπάρχει η δυνατότητα της …μη επιλογής.
Και η “μη θέση” είναι θέση και με το να είσαι αμέτοχος γίνεσαι συμμέτοχος . Ίσως να ακούγεται λίγο απόλυτο αυτό “επιλέγει κάποιος ,μόνο μια φορά, σ’ αυτή την ζωή” αλλά, είναι σύμφωνα με τον μύθο, στο οποίο ο Ηρακλής βρίσκεται ανάμεσα σε δύο δρόμους και κάνει την επιλογή του, για αυτόν που θα βαδίσει.. με όλα του τα λάθη και την προσπάθεια.
Ο ένας, είναι στενός στην αρχή και οδηγεί κάπου, ο άλλος είναι φαρδύς και δεν οδηγεί πουθενά. Ο δρόμος της Αρετής και της Κακίας!
Αυτό συμβολίζεται με το κεφαλαίο γράμμα Υ, που χρησιμοποιούσαν και οι Πυθαγόρειοι για να τονίσουν την σημασία του.
Το μικρό υ δείχνει την θηλυκή αρχή, την διαίσθηση, την Σελήνη, την μήτρα, την ενότητα, την χορδή του τόξου, το Ζευς-Ζεύγνυμι, την Ήρα, την ψυχή του κόσμου! Το Υ το Δία, τον νου του κόσμου, την αρσενική αρχή, την διαίρεση, το διακρίνω, τον φαλλό, την λογική, τον Ήλιο, το βέλος του τόξου.
Στην Οδύσσεια είναι η 20η ραψωδία με το τίτλο: Τα προ της μνηστηροφονίας. Σε αυτή ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη στο κρίσιμο βράδυ, που είναι κάτω από την ίδια στέγη αλλά όχι ενωμένοι, μένουν ξάγρυπνοι… εναλλάξ. Όλοι παίρνουν την θέση τους και κάνουν την επιλογή τους και το καινούργιο πρόσωπο που εμφανίζεται είναι …ο Φιλοίτιος.
Η επόμενη ημέρα θα φανερώσει και τις συνέπειες αυτής της επιλογής.
Έχει σημασία ο στόχος, για να δια-κρίνει κάποιος, ποιόν δρόμο βαδίζει και η καρδιά… για να μη χάνεται και μπερδεύεται στην ομίχλη του Ποσειδώνα!
Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009
ΣΤ΄ Διάλογος Ερμή – Elzin
Ερμής λέει:
Μια από τις μεγάλες ψευδαισθήσεις που έχουμε και από τις πιο δύσκολες στην καταπολέμηση, είναι η πεποίθηση μας ότι μπορούμε και «πράττομε».
Δεν παραδεχόμαστε ότι τα πράγματα συμβαίνουν μηχανικά.
Τίποτα δε συμβαίνει τη στιγμή που συμβαίνει, η ανάγκη να συμβεί δημιουργήθηκε πολύ καιρό πριν.
Νομίζουμε ότι μπορούμε να πάρουμε κάποια απόφαση και να ενεργήσουμε ανάλογα.
Στην πραγματικότητα μας εξουσιάζουν όχι οι εσωτερικές αποφάσεις, αλλά οι εξωτερικές επιδράσεις.
Elzin λέει:
Θα λέγαμε πως έχεις δίκιο για το “πράττειν” στην πρωτογενή του και πρωταρχική μορφή.
Ίσως να είμαστε εδώ για το “κατανοείν” και ίσως να μπορούμε να δούμε μέχρι εκεί που μπορούμε να κατανοήσουμε, όπως λέει η προφήτις στον Νίο!
Μια από τις μεγάλες ψευδαισθήσεις που έχουμε και από τις πιο δύσκολες στην καταπολέμηση, είναι η πεποίθηση μας ότι μπορούμε και «πράττομε».
Δεν παραδεχόμαστε ότι τα πράγματα συμβαίνουν μηχανικά.
Τίποτα δε συμβαίνει τη στιγμή που συμβαίνει, η ανάγκη να συμβεί δημιουργήθηκε πολύ καιρό πριν.
Νομίζουμε ότι μπορούμε να πάρουμε κάποια απόφαση και να ενεργήσουμε ανάλογα.
Στην πραγματικότητα μας εξουσιάζουν όχι οι εσωτερικές αποφάσεις, αλλά οι εξωτερικές επιδράσεις.
Elzin λέει:
Θα λέγαμε πως έχεις δίκιο για το “πράττειν” στην πρωτογενή του και πρωταρχική μορφή.
Ίσως να είμαστε εδώ για το “κατανοείν” και ίσως να μπορούμε να δούμε μέχρι εκεί που μπορούμε να κατανοήσουμε, όπως λέει η προφήτις στον Νίο!
Σάββατο 4 Ιουλίου 2009
ΖΕΝ το Μονοπάτι της Φώτισης
Το Ζεν τοποθετεί την προσωπική εμπειρία ενάντια σε κάθε αυθεντία και σε κάθε αντικειμενική αποκάλυψη.
Δεν κουβαλά δογματικά και θρησκευτικά φορτία. Δεν υπάρχουν ιερές γραφές, ή δογματικές δοξασίες. Δε διδάσκει τίποτα.
Δεν είναι ένα σύστημα που βασίζεται στη λογική και στην ανάλυση. Δεν έχει σχέση ούτε με την άρνηση ούτε με την κατάφαση.
Αν είναι κάτι, τότε είναι ο αντίποδας της λογικής , που είναι ένας δυαδικός τρόπος σκέψης. Δεν αρνείται, ούτε δέχεται το θεό.
Το Ζεν αφαιρεί όλα τα στηρίγματα, που ο άνθρωπος συσσώρευσε μέσα του από την πρώτη του εμφάνιση στη γη και μετά τον εφοδιάζει με ένα στήριγμα, που δεν είναι ουσιαστικά καθόλου στήριγμα.
Τη μεγάλη αλήθεια του Ζεν την κατέχουν όλοι. Το είναι σου είναι πάνω και πέρα από όλες τις μορφές, είναι ελεύθερο, ήρεμο και πλήρες.
Ο λόγος που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε μια πλήρη κατανόηση της αλήθειας οφείλεται στην παράλογη προσκόλληση στη «λογική» ερμηνεία των πραγμάτων. Είμαστε σκλαβωμένοι στις λέξεις και στη λογική. Όταν οι λέξεις πάψουν να αντιστοιχούν στα γεγονότα, αφήνουμε τις λέξεις και επιστρέφουμε στα γεγονότα.
Ζούμε βιολογικά, ή ψυχολογικά και όχι λογικά. Στη λογική υπάρχει προσπάθεια και πόνος. Η λογική έχει συναίσθηση του εαυτού της, το ίδιο και η ηθική, που δεν είναι παρά η εφαρμογή της λογικής στα γεγονότα της ζωής. Ένας ηθικός άνθρωπος κάνει έργα αξιέπαινα, αλλά δεν τα λησμονεί ούτε στιγμή και συχνά αναμένει μελλοντική ανταμοιβή.
Οι οπαδοί της ελευθεριότητας δεν έχουν ελευθερία βούλησης. Οι εξωτερικές συνθήκες τους έχουν δεμένους και δεν μπορούν να τις αντιμετωπίσουν.
Ο ασκών το Ζεν, όταν πεινάει τρώει και όταν κουράζεται κοιμάται. Οι άλλοι όταν τρώνε δεν τρώνε, γιατί σκέπτονται διάφορα άλλα πράγματα και όταν κοιμούνται δεν κοιμούνται, αλλά ονειρεύονται χίλια δυο πράγματα.
Αν θέλουμε να εισδύσουμε στην αλήθεια των πραγμάτων, πρέπει να δούμε από ένα σημείο, όπου ο κόσμος δεν είχε ακόμα δημιουργηθεί, όπου η συνειδητότητα δεν είχε ακόμα αφυπνιστεί και όπου ο νους ήταν απορροφημένος στην ίδια του την ταυτότητα, δηλαδή στη γαλήνη και στο κενό.
Κατασίγασε τη διττότητα του υποκειμένου και του αντικειμένου, ξέχασε τα και τα δύο. Ξέκοψε από τη διανοητική κατανόηση και εισχώρησε άμεσα στα βάθη της ταυτότητας του νου. Έξω απ’ αυτόν δεν υπάρχει πραγματικότητα.
Ο καθένας πρέπει να χαράξει το δικό του μονοπάτι. Η αντιγραφή είναι δουλεία. Ποτέ δεν πρέπει να ακολουθείς το γράμμα, αλλά να συλλαμβάνεις το πνεύμα. Οι ανώτερες καταφάσεις ζουν στο πνεύμα.
Και που είναι το πνεύμα; Αναζήτησε το στην καθημερινή σου ζωή και θα βρεις όλες τις αποδείξεις που χρειάζονται. Από την αρχή τίποτα δεν είναι κρυμμένο από σένα, όλα όσα ήθελες να δεις ήταν πάντα μέσα σου, πριν από σένα, μόνο που εσύ κρατούσες κλειστά τα μάτια και δεν έβλεπες τίποτα.
Το Ζεν έχει για στόχο την πειθάρχηση του νου με τη διείσδυση στην ίδια του τη φύση, για να γίνει τελικά κύριος του εαυτού, με την επίτευξη της Φώτισης, (Σατόρι). Και να το κάνει αυτό με τον πιο άμεσο τρόπο, χωρίς να καταφύγει σε τίποτα εξωτερικό, ή πρόσθετο.
Το Σατόρι δεν προκαλεί μια ορισμένη κατάσταση γνωστή από πριν, αντίθετα είναι η ανακάλυψη ενός νέου τρόπου ενατένισης της ζωής.
Σατόρι είναι η Ξαφνική Εισβολή της Αλήθειας μέσα στη Συνείδηση.
Επιλογή, από το έργο του Ντ. Τ. Σουζούκι, για το ZEN.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)