Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IΔ΄)

Το στοιχείο της συνείδησης, αμέσως μόλις εγκαταλείψει το γήινο σώμα με το θάνατο, φθάνει στην υψηλότερη πνευματική «αναπήδηση», όπως ένα τόπι.

Στη συνέχεια η «αναπήδηση» είναι χαμηλότερη και τελικά η δύναμη του κάρμα φέρνει το στοιχείο της συνείδησης μέσα σε μια μήτρα και πραγματοποιείται η επαναγέννηση στον κόσμο αυτό.

Η διαδικασία του θανάτου είναι η αντίστροφη της διαδικασίας της γέννησης, αφού η γέννηση είναι η ενσάρκωση και ο θάνατος η αποσάρκωση του στοιχείου συνείδηση.

Όμως και στα δύο υπάρχει το πέρασμα από τη μια κατάσταση συνείδησης στην άλλη.

Όπως ένα μωρό πρέπει να ξυπνήσει στον κόσμο και να μάθει, έτσι και με το θάνατο ξυπνά στο Μπάρντο (κατάσταση μετά θάνατο) και μαθαίνει.

Το σώμα του Μπάρντο σχηματίζεται από αόρατη αιθερική ύλη και είναι πανομοιότυπο με το ανθρώπινο σώμα από το οποίο χωρίστηκε με το θάνατο.

Μέσα στο σώμα του Μπάρντο διατηρείται το στοιχείο συνείδηση και το ψυχικό νευρικό σύστημα, αντίστοιχο του νευρικού συστήματος του ανθρωπίνου σώματος.

Τα τρία συμπτώματα του θανάτου με το συμβολικό τους αντίστοιχο:

- Σωματική αίσθηση πίεσης, «η γη που βυθίζεται στο νερό».

- Σωματική αίσθηση γλοιώδους κρύου, σαν να βυθίζεται το σώμα σε νερό που σιγά σιγά μετατρέπεται σε θερμότητα πυρετού, «το νερό που βυθίζεται στη φωτιά».

- Αίσθημα σαν το σώμα να τινάζεται σε μικρά κομμάτια, «η φωτιά που βυθίζεται στον αέρα».

Β.Γ. Έβανς Γουέντζ

Δεν υπάρχουν σχόλια: