Zεν (Ζ΄)

Η απαλλαγή από τις ψευδαισθήσεις συνεπάγεται εγκατάλειψη του κυνηγιού της ευτυχίας.

Η επιλογή είναι μάταιη, γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει επιλογή.

«Κυνηγώντας» την ευτυχία, μοιραία θα συναντάς και τη δυστυχία.

Το πρόβλημα μας είναι, ότι η δύναμη της σκέψης μας επιτρέπει να οικοδομούμε σύμβολα των πραγμάτων, ξεχωριστά από τα ίδια τα πράγματα.

Αυτό συνεπάγεται την ικανότητα να οικοδομούμε και ένα σύμβολο, μια ιδέα για τον εαυτό μας ξέχωρη από τον εαυτό μας.

Έτσι μάθαμε να ταυτίζουμε τον εαυτό μας με την ιδέα περί του εαυτού μας.

Το Ζεν υπογραμμίζει ότι ο πολύτιμος «εαυτός» μας είναι μόνο μια ιδέα, χρήσιμη αν αναγνωριστεί έτσι όπως είναι,

- Αλλά εντελώς καταστροφική αν ταυτιστεί με την πραγματική μας φύση.

Όταν δεν ταυτιζόμαστε με την ιδέα του εαυτού μας,

- Τότε ολόκληρη η σχέση ανάμεσα στο υποκείμενο και το αντικείμενο, στον γνώστη και το γνωστό υπόκειται μια ξαφνική και επαναστατική αλλαγή.

Ολόκληρη η έννοια του να πάρει κανείς κάτι από τη ζωή, ή να αποζητήσει κάτι από την εμπειρία χάνει ολοκληρωτικά το νόημα της.

A.Watts

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IΔ΄)

Το στοιχείο της συνείδησης, αμέσως μόλις εγκαταλείψει το γήινο σώμα με το θάνατο, φθάνει στην υψηλότερη πνευματική «αναπήδηση», όπως ένα τόπι.

Στη συνέχεια η «αναπήδηση» είναι χαμηλότερη και τελικά η δύναμη του κάρμα φέρνει το στοιχείο της συνείδησης μέσα σε μια μήτρα και πραγματοποιείται η επαναγέννηση στον κόσμο αυτό.

Η διαδικασία του θανάτου είναι η αντίστροφη της διαδικασίας της γέννησης, αφού η γέννηση είναι η ενσάρκωση και ο θάνατος η αποσάρκωση του στοιχείου συνείδηση.

Όμως και στα δύο υπάρχει το πέρασμα από τη μια κατάσταση συνείδησης στην άλλη.

Όπως ένα μωρό πρέπει να ξυπνήσει στον κόσμο και να μάθει, έτσι και με το θάνατο ξυπνά στο Μπάρντο (κατάσταση μετά θάνατο) και μαθαίνει.

Το σώμα του Μπάρντο σχηματίζεται από αόρατη αιθερική ύλη και είναι πανομοιότυπο με το ανθρώπινο σώμα από το οποίο χωρίστηκε με το θάνατο.

Μέσα στο σώμα του Μπάρντο διατηρείται το στοιχείο συνείδηση και το ψυχικό νευρικό σύστημα, αντίστοιχο του νευρικού συστήματος του ανθρωπίνου σώματος.

Τα τρία συμπτώματα του θανάτου με το συμβολικό τους αντίστοιχο:

- Σωματική αίσθηση πίεσης, «η γη που βυθίζεται στο νερό».

- Σωματική αίσθηση γλοιώδους κρύου, σαν να βυθίζεται το σώμα σε νερό που σιγά σιγά μετατρέπεται σε θερμότητα πυρετού, «το νερό που βυθίζεται στη φωτιά».

- Αίσθημα σαν το σώμα να τινάζεται σε μικρά κομμάτια, «η φωτιά που βυθίζεται στον αέρα».

Β.Γ. Έβανς Γουέντζ

Εαυτός (Ι΄)

Ο άνθρωπος αποτελείται από τεράστιο αριθμό ζωών:

Κάθε μέρος του σώματος, κάθε όργανο, κάθε ιστός, κάθε κύτταρο, έχει την ξεχωριστή ζωή του και την ξεχωριστή του συνειδητότητα.

Οι εσωτερικές (αυτές) συνειδήσεις ακούν συνεχώς τη φωνή του λογικού και των συγκινήσεων.

Η εγκεφαλική συνειδητότητα έχει άγνοια γι’ αυτό και τους δίνει χιλιάδες διαφορετικές υποβολές,

- Που συχνά είναι αντιφατικές, παράλογες και βλαβερές για τον οργανισμό.

Οι εσωτερικές συνειδητότητες είναι ένα επαρχιακό πλήθος που ακούει τις γνώμες των κατοίκων της πρωτεύουσας, ακολουθούν τα γούστα τους και μιμούνται τους τρόπους τους.

Τα όσα «λένε» ο νους και το συναίσθημα, τα όσα κάνουν, όσα επιθυμούν, όσα φοβούνται, γίνονται αμέσως γνωστά στις πιο απόμακρες και σκοτεινές γωνιές του οργανισμού.

Το στομάχι μπορεί να υπνωτιστεί από ορισμένες παράλογες γεύσεις καθαρά «αισθητικού» χαρακτήρα.

Η καρδιά, τα νεφρά, το συκώτι, τα νεύρα, οι μυς, μπορούν να υποταγούν σε υποβολές που τους δίνονται ασυνείδητα με σκέψεις και συναισθήματα.


Σημείωση Ερμή: Αν και κάθε ανάρτηση της ίδιας ενότητας, γενικά μπορεί να κατανοηθεί από μόνη της, θα ήταν καλύτερο για τον αναγνώστη να τις παρακολουθήσει με την αλφαβητική τους σειρά.

Zεν (ΣΤ΄)

Ακολούθησε τη φύση σου, περπάτα ήρεμα και σταμάτα να ανησυχείς. Αν οι σκέψεις σου σε δεσμεύουν, εγκατάλειψε τις.

Μην ανταγωνίζεσαι τον κόσμο των αισθήσεων, γιατί όταν σταματήσει ο ανταγωνισμός, είναι το ίδιο σαν το πλήρες ξύπνημα.

Ο σοφός δεν «αγωνίζεται» (βου-βέι). Μόνο ο βυθισμένος στην άγνοια αυτοδεσμεύεται.

Όταν ερμηνεύεις το νου σου με το νου σου, πως θα αποφύγεις τη σύγχυση;

Ποια είναι η μέθοδος της απελευθέρωσης; Ποιος σε κρατά δεμένο; Κανείς. Τότε γιατί αναζητάς μια μέθοδο για απελευθέρωση; (Ερώτηση του 4ου πατριάρχη Τάο Χσιν 597-651 του Ζεν προς τον 3ο πατριάρχη Σενγκ Τσαν).

«Το σώμα είναι το δένδρο και ο νους μοιάζει με ένα ακίνητο καθρέπτη. Φρόντιζε να τον καθαρίζεις συνεχώς, ώστε να μην κολλήσει επάνω του ούτε ένας κόκκος σκόνης» Σεν Χσίου.

«Δεν υπήρξε ποτέ κάποιο δένδρο, ούτε κάποιος λαμπρός καθρέπτης. Στην ουσία δεν υπάρχει τίποτα κι έτσι, που θα κολλήσει η σκόνη;» Χούι Νεγκ.

A.Watts

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IΓ΄)

Με την αποχώρηση του στοιχείου συνείδηση από το ανθρώπινο σώμα επέρχεται ένα ψυχικό σκίρτημα που το διαδέχεται μια κατάσταση διαύγειας.

Η αγνότερη κατάσταση του όντος είναι η υπερκόσμια συνείδηση κενή από κάθε νοητικό περιορισμό ή συσκότιση, που προέρχεται από την επαφή της πρωταρχικής συνείδησης με την ύλη.

Στο βασίλειο του καθαρού φωτός, ο νους για μια στιγμή ισορροπεί κι ενώνεται,

- Όμως λόγω της μη εξοικείωσης με την κατάσταση αυτή του εκστατικού μη – εγώ η συνείδηση του μέσου ανθρώπου δεν μπορεί να λειτουργήσει εκεί.

Η συνείδηση σκοτίζεται με σκέψεις της προσωπικότητας και του δυαδισμού και χάνοντας την ισορροπία, η συνείδηση πέφτει από το Καθαρό Φως.

Ο ιδεασμός του εγώ, εμποδίζει την πραγμάτωση της νιρβάνα, (το σβήσιμο της φλόγας της εγωιστικής επιθυμίας), κι έτσι ο τροχός της ζωής συνεχίζει να γυρνά.

Οι ενάρετοι βλέποντας τον κίνδυνο της προσκολλήσεως, που είναι η αιτία της γέννησης και του θανάτου,

- Σβήνουν στη ζωή αυτή τους πόνους της υπάρξεως,

- Φθάνοντας σε μια κατάσταση ελευθερίας από το φόβο και από τα πάθη.

Β.Γ. Έβανς Γουέντζ