Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IΑ΄)

Ο νεκρός άνθρωπος γίνεται θεατής ενός θαυμαστού πανοράματος των απατηλών οραμάτων.


Κάθε σπέρμα της σκέψης στο περιεχόμενο της συνείδησης του παρουσιάζεται μπροστά του, όπως σε μια οθόνη κι εκείνος σαν παιδί που τα έχει χαμένα από την κατάπληξη, κοιτάζει χωρίς επίγνωση, εκτός αν υπήρξε μύστης.

Οι μετά θάνατο εμπειρίες του καθενός βασίζονται απόλυτα στο δικό του προσωπικό νοητικό περιεχόμενο.

Η μετά θάνατο κατάσταση μοιάζει πολύ με μια ονειρική κατάσταση και τα όνειρα της είναι τα παιδιά της νοοτροπίας εκείνου που ονειρεύεται.

Ο χριστιανός, ο μουσουλμάνος, ο ινδουιστής, ο υλιστής, όπως στα όνειρα, θα βλέπουν αντίστοιχα οράματα, σύμφωνα με τις σκέψεις και εμπειρίες τους.

Σ’ ένα βαθύ σύστημα γιόγκα, ο ζηλωτής εισέρχεται συνειδητά στην κατάσταση των ονείρων με πλήρη επίγνωση ότι ονειρεύεται,

Και ύστερα επιστρέφει στην κατάσταση της εγρήγορσης με πλήρη ανάμνηση της εμπειρίας.

Έτσι κατανοεί τη μη πραγματικότητα και των δύο καταστάσεων.

Η Βίβλος, όπως και το Κοράνι δεν εξετάζουν αν οι πνευματικές εμπειρίες – τα οράματα των προφητών, των ζηλωτών με τη μορφή οραμάτων μπορεί να μην είναι αληθινά,

Ενώ η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών βεβαιώνει κατηγορηματικά ότι:

- Κάθε όραμα χωρίς καμία εξαίρεση, όπου εμφανίζονται πνευματικά όντα, θεοί, ή δαίμονες, παράδεισοι, ή κολάσεις στο Μπάρντο, (μετά θάνατο), ή σε έκσταση,

- Είναι καθαρά απατηλά.

Ο στόχος της Θιβετανικής Βίβλου των Νεκρών είναι να αφυπνίσει τον ονειρευόμενο:

- Μέσα στην πραγματικότητα,

- Ελεύθερο από κάθε συσκότιση των πλανών,

- Σε μια υπερκόσμια κατάσταση, πέρα απ’ όλους τους φαινομενικούς παραδείσους και κολάσεις.

Λάμα Ντάβα Σαντάπ

Δεν υπάρχουν σχόλια: