Εαυτός (Θ΄)

Ο άνθρωπος εξουσιάζεται από τις επιθυμίες του και καταντά το παιχνιδάκι των διαθέσεων και των εξωτερικών εντυπώσεων.

Η θέληση μπορεί να οριστεί σαν η συνισταμένη των επιθυμιών.

Οι άνθρωποι με ισχυρή θέληση συνήθως έχουν μια κυρίαρχη επιθυμία, που μπροστά σ’ αυτήν εξαφανίζονται όλες οι άλλες.

Ο κόσμος είναι ένας κόσμος άπειρων δυνατοτήτων.

Ο νους ακολουθεί την ανάπτυξη των δυνατοτήτων προς μια μόνο κατεύθυνση.

Τα πάντα είναι μέσα στον άνθρωπο και δεν υπάρχει τίποτα έξω απ’ αυτόν.

Ο χρόνος δεν είναι όρος της ύπαρξης του σύμπαντος,

- Αλλά μόνο ένας όρος αντίληψης του κόσμου από την ψυχική μας συσκευή,

- Που επιβάλλει στον κόσμο χρονικούς όρους, διότι διαφορετικά δε θα μπορούσε να το συλλάβει.

Αν ο άνθρωπος σκεφτεί το άπειρο, το αντιλαμβάνεται σαν έξω απ’ αυτόν.

Στην πραγματικότητα το άπειρο είναι μέσα του.

Zεν (Ε΄)

Η τρίτη ευγενική αλήθεια, αναφέρεται στο τέλος της αυτό-απογοήτευσης, ή της προσκόλλησης, καθώς και στην έξοδο από το κάρμα που παράγει ο κύκλος της γέννησης και του θανάτου.

Αυτό το τέλος ονομάζεται νιρβάνα.

Αν η νιρβάνα είναι η εκπνοή, τότε αποτελεί την πράξη εκείνου που έχει διακρίνει τη ματαιότητα της επιδίωξης να συγκρατήσει την ανάσα του, εφόσον η συγκράτηση της ανάσας ισοδυναμεί με την απώλεια της.

Η νιρβάνα είναι ο τρόπος ζωής που προκύπτει, όταν απορρίπτεται οριστικά η έμμονη προσκόλληση στη ζωή.

Η τέταρτη ευγενική αλήθεια, αναφέρεται στον οκτα-βάθμιδο δρόμο της διδασκαλίας του Βούδα, που χάρη σ’ αυτήν καταργείται οριστικά η αυτό-απογοήτευση.

Όπου υπάρχει σκοπιμότητα, άμεση ή απώτερη, τότε υπάρχει και αναζήτηση για την προσκόλληση πάνω στα αποτελέσματα.

Όλες οι πράξεις με πρόθεση, πόθοι, ιδανικά, είναι μάταιες.

Σε ολόκληρο το σύμπαν δεν υπάρχει κάτι, όπου μπορεί κάποιος να πιαστεί.

Το ερώτημα, τι θα μου συμβεί όταν πεθάνω,

Eίναι ίδιο με το ερώτημα, τι συμβαίνει στη γροθιά μου, όταν ανοίγω το χέρι μου.


Σημείωση Ερμή: Αν και κάθε ανάρτηση της ίδιας ενότητας, γενικά μπορεί να κατανοηθεί από μόνη της, θα ήταν καλύτερο για τον αναγνώστη να τις παρακολουθήσει με την αλφαβητική τους σειρά.

A.Watts

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IB΄)

Για τη βουδιστική άποψη, δεν υπάρχει επιστημονική αναγκαιότης να επιβεβαιώσει κανείς, ή να αρνηθεί την ύπαρξη ενός υπέρτατου Θεού – Δημιουργού,

- Καθώς ο νόμος του Κάρμα, (νόμος της αιτιότητας, της αναπόφευκτης σχέσεως αιτίου και αποτελέσματος, ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης, ο νόμος της δικαιοσύνης και της ισορροπίας, που ακολουθούν την εφαρμογή του σε κάθε εκδήλωση της ζωής),

- Παρέχει μια πλήρη εξήγηση για όλα τα φαινόμενα και είναι αφ’ εαυτού αποδεκτός.

Ο νους στην φυσική ή πρωταρχική του κατάσταση είναι άδειος από μορφοποιητικές δραστηριότητες.

Ο νους στην αφύσικη κατάσταση του, δηλαδή ενσαρκωμένος σε ανθρώπινο σώμα, βρίσκεται συνεχώς σε μορφοποιητική δραστηριότητα λόγω της ελκτικής δύναμης των πέντε αισθήσεων.

Η φυσική ή ανενσάρκωτη κατάσταση είναι η πεμπτουσία, όμοια με το ύψιστο ντυάνα, (βαθύ διαλογισμό), όταν ο νους βρίσκεται ακόμα ενωμένος με το ανθρώπινο σώμα.

Η ανθρώπινη μορφή, (και όχι η θεία φύση μέσα στον άνθρωπο), είναι μια άμεση κληρονομιά των υπανθρώπινων βασιλείων,

- Που εξελίχθηκε από τις πιο χαμηλές μορφές ζωής,

- Οδηγημένη από το πάντοτε αναπτυσσόμενο και μεταβαλλόμενο ρεύμα ζωής, (ζωικό ρευστό),

- Με τη συνείδηση σαν μια δυνατότητα, που μπορεί να ονομαστεί σπέρμα της δύναμης της ζωής.

Β.Γ. Έβανς Γουέντζ

Εαυτός (Η΄)

Οι άνθρωποι φοράνε το ένα ή το άλλο είδος μάσκας και πιστεύουν πως είναι ακριβώς σαν τη μάσκα αυτή,

- Ενώ στην πραγματικότητα είναι διαφορετικοί.

Ο καθένας μας έχει πολλές μάσκες, όχι μόνο μία.

Όταν αισθάνεσαι κατάθλιψη ή εκνευρισμό, προσπάθησε να θυμηθείς τον εαυτό σου.

Θα δεις ότι αυτός που αισθάνεται κατάθλιψη δεν είναι ο εαυτός σου,

- Αλλά η φανταστική ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου.

Η πρόοδος του ανθρώπου αρχίζει από τη στιγμή που θα αντιληφθεί, ότι άλλο είναι αυτός ο ίδιος,

- Και άλλο είναι η φανταστική εικόνα που έχει φτιάξει για τον εαυτό του.

Zεν (Δ΄)

Η δεύτερη ευγενική αλήθεια, αναφέρεται στο αίτιο της απογοήτευσης, (προσκόλληση), βασισμένη στην άγνοια, ασυνειδησία.

Είναι η κατάσταση του νου, όταν βρίσκεται υπνωτισμένος, ή «μαγεμένος» από τον φαινομενικό υλικό κόσμο,

- Με αποτέλεσμα να θεωρεί τον κόσμο των πραγμάτων και των γεγονότων σαν τον κόσμο της πραγματικότητας.

Σ’ ένα ακόμη βαθύτερο επίπεδο πρόκειται για την απουσία αυτογνωσίας, την απουσία της συνειδητοποίησης ότι,

- Κάθε προσκόλληση αποδεικνύεται αργά ή γρήγορα μια μάταιη προσπάθεια.

Όποιος όμως κατέχει την αυτογνωσία δεν βλέπει καμία δυαδική σχέση ανάμεσα στον εαυτό του και τον εξωτερικό κόσμο.

Η δράση του κύκλου της γέννησης και του θανάτου, ονομάζεται εξαρτημένη δράση.

Πρόκειται για δράση που προκύπτει από κάποιο αίτιο και αναζητά πάντα ένα αποτέλεσμα, είναι δηλαδή ο τύπος της δράσης που απαιτεί πάντα κι άλλη δράση.

Ο άνθρωπος υπόκειται στο κάρμα, (δράση – αποτέλεσμα), όταν αντιμετωπίζει τον κόσμο με τέτοιο τρόπο,

- Ώστε η λύση κάθε προβλήματος που τον απασχολεί να δημιουργεί καινούργια προβλήματα,

- Και η απόκτηση ελέγχου πάνω σ’ ένα πράγμα να παράγει την ανάγκη ελέγχου πάνω και σε άλλα πράγματα.

Προσπαθεί διαρκώς να παγιδέψει τον κόσμο μέσα στην παγίδα, όπου ο ίδιος είναι παγιδευμένος.

A.Watts

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IΑ΄)

Ο νεκρός άνθρωπος γίνεται θεατής ενός θαυμαστού πανοράματος των απατηλών οραμάτων.


Κάθε σπέρμα της σκέψης στο περιεχόμενο της συνείδησης του παρουσιάζεται μπροστά του, όπως σε μια οθόνη κι εκείνος σαν παιδί που τα έχει χαμένα από την κατάπληξη, κοιτάζει χωρίς επίγνωση, εκτός αν υπήρξε μύστης.

Οι μετά θάνατο εμπειρίες του καθενός βασίζονται απόλυτα στο δικό του προσωπικό νοητικό περιεχόμενο.

Η μετά θάνατο κατάσταση μοιάζει πολύ με μια ονειρική κατάσταση και τα όνειρα της είναι τα παιδιά της νοοτροπίας εκείνου που ονειρεύεται.

Ο χριστιανός, ο μουσουλμάνος, ο ινδουιστής, ο υλιστής, όπως στα όνειρα, θα βλέπουν αντίστοιχα οράματα, σύμφωνα με τις σκέψεις και εμπειρίες τους.

Σ’ ένα βαθύ σύστημα γιόγκα, ο ζηλωτής εισέρχεται συνειδητά στην κατάσταση των ονείρων με πλήρη επίγνωση ότι ονειρεύεται,

Και ύστερα επιστρέφει στην κατάσταση της εγρήγορσης με πλήρη ανάμνηση της εμπειρίας.

Έτσι κατανοεί τη μη πραγματικότητα και των δύο καταστάσεων.

Η Βίβλος, όπως και το Κοράνι δεν εξετάζουν αν οι πνευματικές εμπειρίες – τα οράματα των προφητών, των ζηλωτών με τη μορφή οραμάτων μπορεί να μην είναι αληθινά,

Ενώ η Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών βεβαιώνει κατηγορηματικά ότι:

- Κάθε όραμα χωρίς καμία εξαίρεση, όπου εμφανίζονται πνευματικά όντα, θεοί, ή δαίμονες, παράδεισοι, ή κολάσεις στο Μπάρντο, (μετά θάνατο), ή σε έκσταση,

- Είναι καθαρά απατηλά.

Ο στόχος της Θιβετανικής Βίβλου των Νεκρών είναι να αφυπνίσει τον ονειρευόμενο:

- Μέσα στην πραγματικότητα,

- Ελεύθερο από κάθε συσκότιση των πλανών,

- Σε μια υπερκόσμια κατάσταση, πέρα απ’ όλους τους φαινομενικούς παραδείσους και κολάσεις.

Λάμα Ντάβα Σαντάπ