Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (I΄)

Όπως σκέπτονται οι άνθρωποι, τέτοιοι είναι και εδώ και στο μετέπειτα,

- Γιατί οι σκέψεις είναι οι γεννήτορες όλων των δράσεων, καλών και κακών,

- Και όπως έσπειρε κανείς θα θερίσει….

Τα οράματα των παρουσιών, που βλέπει ο νεκρός στην ενδιάμεση κατάσταση δεν είναι οράματα της πραγματικότητας,

- Αλλά μόνο απατηλές ενσωματώσεις των μορφών – σκέψεων, που γεννά το νοητικό περιεχόμενο του νεκρού.

Τα οράματα αυτά, (πνεύματα, θεοί, δαίμονες, κόλαση, παράδεισος), αντιστοιχούν σε:

- Συγκεκριμένες ανθρώπινες σκέψεις, πάθη και παρορμήσεις, ανώτερες και κατώτερες,

- Που αποτελούν το περιεχόμενο της συνείδησης του νεκρού, ή την προσωπικότητα του, η οποία είναι ένα παροδικό προϊόν.

Καμία από τις θεότητες, ή τα πνευματικά όντα δεν έχει πραγματική ατομική ύπαρξη,

Αρκεί να αναγνωρίζεται, (από το νεκρό), ότι αυτές οι παρουσίες είναι δικές του μορφές – σκέψεις.

Είναι μόνο το περιεχόμενο της συνείδησης, το οποίο μορφοποιείται σε παρουσίες οραμάτων, «αέρινα τίποτα».

Η πλήρης αναγνώριση αυτής της ψυχολογίας από το νεκρό τον απελευθερώνει μέσα στην Πραγματικότητα.


Λάμα Ντάβα Σαντάπ