Είναι το τέλος που έρχεται ψυχολογικά στο εγώ:
Που συσσώρευσε γνώση, υπέφερε, έζησε με μνήμες ευχαρίστησης και πόνου, με τις ψυχολογικές συγκρούσεις, με πράγματα που θέλησε να κάνει και δεν έκανε κλπ.
Αυτό φοβάσαι πραγματικά και όχι εκείνο που βρίσκεται πέρα από τον θάνατο.
Φοβάσαι μήπως πάρει τέλος, αυτό που ξέρεις, αυτό που «είσαι», το γνωστό.
Δηλαδή το σπίτι σου, η οικογένεια σου, οι ιδέες σου, τ’ αποκτήματα σου, τα οποία τα ταύτισες με τον εαυτό σου.
Όταν αυτά χαθούν, νοιώθεις εντελώς απομονωμένος, Μόνος και αυτό είναι που φοβάσαι.
Αυτό είναι μια μορφή θανάτου κι αυτός είναι ο Μόνος Θάνατος.
Μόνο ένας νους που πετά καθημερινά όλα τα φορτία του, που τελειώνει κάθε πρόβλημα κάθε μέρα είναι ένας νους που ζει την αιωνιότητα.
Τότε η ζωή έχει ένα εντελώς άλλο νόημα.
Κάνε το και θα ανακαλύψεις τι εκπληκτικά πράγματα συμβαίνουν.
Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου