Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Θεός (Δ΄)

Ότι ξέρομε για το Θεό είναι:

- Οι ιδέες, οι σκέψεις, τα βιώματα των άλλων, ή και κάποιες στιγμές ενός μάλλον αορίστου δικού μας βιώματος.

Ο Θεός, δεν είναι κάτι του οποίου μπορείς να έχεις πείρα.

Ο Θεός είναι ένα βίωμα που δε βασίζεται σε καμία πίστη, σε κανένα δόγμα και σε καμία προηγούμενη πείρα.

Για να γνωρίσομε αυτό που είναι απροσμέτρητο, που είναι άχρονο:

- Ο νους πρέπει να είναι ελεύθερος από το χρόνο, δηλαδή να απελευθερωθεί απ’ όλες τις ιδέες και σκέψεις περί Θεού.

Ο Θεός δεν είναι ένα πράγμα του νου, δεν γεννιέται δια της αυτοπροβολής.

Ο νους που πιστεύει ότι υπάρχει θεός, ή ότι δεν υπάρχει, είναι εξίσου ένας οριοθετημένος, προκατειλημμένος νους.

Αν η σκέψη μπορεί να σκεφθεί το Θεό, την αλήθεια, την πραγματικότητα:

Αυτή η σκέψη δεν μπορεί να είναι η πραγματικότητα.

Για να μάθεις αν υπάρχει μια πραγματικότητα πέρα από τα μέτρα του νου σου:

Πρέπει να βάλεις στην άκρη κάθε πιστεύω και ν’ αρνηθείς κάθε μορφή ελπίδας, γιατί η ελπίδα γεννιέται από το πιστεύω. Αυτό απαιτεί πολύ ενέργεια.

Η αλήθεια δε βρίσκεται σε κανένα ναό, σε κανένα τζαμί, σε καμιά εκκλησία, που είναι ίσως σύμβολα, αλλά τα σύμβολα δεν είναι η πραγματικότητα.

Λατρεύοντας ένα σύμβολο χάνεις το πραγματικό, την αλήθεια, το Θεό.

Δυστυχώς στο σύμβολο έχει δοθεί μεγαλύτερη σημασία από την αλήθεια.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ δύσκολο να απορρίψουμε αυτά που μάθαμε, αλλά ανοίγει την πόρτα της απόλυτης πρόκλησης....

Ανώνυμος είπε...

Πως είναι δυνατό να πλανώνται όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι;;