Αυτογνωσία (Θ΄)

Υπάρχει το εγώ, ο εαυτός, όταν του αφαιρεθούν οι ιδιότητες του;

Ο φόβος του να μην είσαι τίποτα είναι που σπρώχνει το εγώ σε δραστηριότητα.

Αλλά ο εαυτός (χωρίς το εγώ) δεν είναι τίποτα, είναι ένα κενό.

Αν μπορέσεις να αντικρίσεις αυτό το κενό και ζήσεις τη μηδενικότητα, τότε ο φόβος εξαφανίζεται και έρχεται η ελευθερία.

Τι είναι αυτό που υπερασπίζεσαι, που προφυλάσσεις πιο πολύ; Ασφαλώς είναι η ιδέα περί του εαυτού σου σε οποιοδήποτε επίπεδο.

Αν δεν προφύλαγες την ιδέα, το κέντρο συσσωρεύσεως, δεν θα υπήρχε το εγώ και το δικό μου.

Αλλά αντιστέκεσαι σε κάθε τι που θα κατάστρεφε την ιδέα του εγώ.

Η ιδέα του εγώ είναι εντελώς επιφανειακή και επειδή ζεις στην επιφάνεια, μένεις ικανοποιημένος με τις αυταπάτες.

Το να είσαι τίποτα, σημαίνει ότι είσαι ελεύθερος από την ιδέα να είσαι κάτι.

Όταν είσαι «τίποτα», είσαι τα πάντα, όχι μέσα:

- Από το δυνάμωμα της θέσης σου, ή την αύξηση του πλούτου και της δύναμης σου,

- Από την έμφαση που δίνεται στο Εγώ, στην προσωπικότητα,

Αλλά με τη συνεχή διάλυση αυτής της συνείδησης που δημιουργεί τη δύναμη, την απληστία, τη ζηλοφθονία, την κτητική φροντίδα, το φόβο και το πάθος.

Είναι άχρηστο να λες «θα προσπαθήσω ν’ αλλάξω», ή «αύριο θα είμαι διαφορετικός», γιατί αυτό που είσαι σήμερα θα είσαι και αύριο.

Μέσα στο τώρα βρίσκεται η αιωνιότητα και όταν κατανοήσεις το τώρα, είσαι ελεύθερος από το χρόνο.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.