Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Θάνατος – Φόβος (B΄)

Ο φόβος σε κάνει να ταυτίζεσαι με κάποιον άλλο, με μια ομάδα, με μια ιδεολογία.

Η ταύτιση είναι ένα καταφύγιο, είναι η εξωτερική έκφραση και προβολή εσωτερικών αιτημάτων.

Ταυτίζεσαι με μια ιδέα ή με μια ομάδα, είτε κοσμική, είτε πνευματική, για να είσαι ασφαλής.

Ένα καταφύγιο απαιτεί προστασία και εκείνο που έχει ανάγκη προστασίας, γρήγορα καταστρέφεται.

Εκείνος που έχει ταυτιστεί με κάτι, ποτέ δε θα γνωρίσει την ελευθερία, μέσα στην οποία γεννιέται η αλήθεια.

Ο φόβος γεννιέται από την επιθυμία της ασφάλειας.

Αν υπάρχει απόλυτη ψυχολογική ασφάλεια, δεν υπάρχει φόβος.

Δεν μπορεί όμως ποτέ να υπάρξει ψυχολογική ασφάλεια, αν πάντα «προσπαθείς να γίνεις κάτι».

Υπάρχει πλήρης ασφάλεια, όταν δεν είσαι τίποτα, που σημαίνει να μην είσαι κάτι που η σκέψη έχει δημιουργήσει.

Βέβαια, το να είσαι απολύτως τίποτα, σημαίνει μια πλήρη αντίφαση με όλα όσα έχεις μάθει.

Όταν αντιληφθείς ότι δεν υπάρχει:

- Σιγουριά σε τίποτα, στη ζωή, στο θάνατο,

- Ασφάλεια σε καμία αυθεντία,

Τότε πραγματικά έχεις νοημοσύνη.

Αυτή η νοημοσύνη δίδει απόλυτη σιγουριά.

Και τότε μπορείς να ζήσεις χωρίς καμία καθοδήγηση, χωρίς κανένα έλεγχο.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σιγουριά σε τίποτα. Αυτό κι αν δεν είναι παρηγοριά!!

Ανώνυμος είπε...

Πως μπορείς να είσαι ελεύθερος με τα δεσμά της ύλης;