Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Μικρή Ζωή (Γ΄)

Ανακάλεσε στη μνήμη σου:

- Τα έργα που κατάφερες στη διάρκεια της ζωής σου.

- Τους ανθρώπους που λεηλάτησαν τη ζωή σου, όχι μόνο εν αγνοία σου, αλλά και χωρίς καν να πάρεις είδηση την απώλεια.

- Πόσο μικρό φαντάζει με την πάροδο του χρόνου το λίγο καλό που απόμεινε από όλα αυτά.

Και θα καταλάβεις ότι πεθαίνεις πρόωρα, ενώ ζεις σαν να επρόκειτο να ζήσεις για πάντα.

Ποτέ δεν αναλογίζεσαι πόσο αδύναμος είσαι.

Δεν παρατηρείς πόσο γρήγορα περνά ο καιρός.

Χάνεις το χρόνο σου σαν να είχες άλλο τόσο και ακόμα περισσότερο.

Και όλα αυτά τη στιγμή που είναι πολύ πιθανό, η μέρα που σπαταλάς να είναι η τελευταία της ζωής σου.

Τα καλλίτερα χρόνια περνούν πολύ γρήγορα.

Δεν το αντιλαμβάνεσαι και δεν προσπαθείς να διασώσεις κάτι από αυτά τα χρόνια.

Να ζήσεις όσο πιο καλά γίνεται.

Αντίθετα τα αφήνεις να περάσουν και να φύγουν σαν να ήταν κάτι άχρηστο, σαν να μπορούσες να το επανακτήσεις ανά πάσα στιγμή.

Κάποιοι που θεωρούνται ότι βρίσκονται στο απόγειο της ευτυχίας, έφτασαν να πουν την αηδία που ένοιωθαν, για ότι είχαν κάνει μέχρι τότε στη ζωή τους.

Το άσχημο είναι ότι κανένας τους μετά από αυτές τις διαπιστώσεις δεν αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή του, αλλά επέστρεφαν στα ίδια.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Η ζωή τρέχει και μας προσπερνά......