Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Θεός (Α΄)

Αυτό που είναι σημαντικό δεν είναι τι πιστεύεις, αλλά μόνο γιατί το πιστεύεις.

Τα γεγονότα δεν επηρεάζονται από την πίστη ή τη μη πίστη.

Ποια είναι η βάση της πίστης;

Είναι ο φόβος του αγνώστου, η αβεβαιότητα της ζωής, η έλλειψη ασφάλειας σ’ αυτό τον αέναα μεταβαλλόμενο κόσμο, η ανασφάλεια των σχέσεων…

Υπάρχει η ινδουιστική, η χριστιανική, η μουσουλμανική πίστη και αμέτρητες άλλες αιρετικές πεποιθήσεις, όλες σε πόλεμο μεταξύ τους, προσπαθώντας να προσηλυτίσουν η μια την άλλη.

Η πίστη διαιρεί τους ανθρώπους, τους κάνει σκληρούς, τους κάνει να μισούν ο ένας τον άλλο και καλλιεργεί τον πόλεμο.

Μια πίστη ενεργεί σαν χρωματιστά γυαλιά μέσα από τα οποία κοιτάζεις τον εαυτό σου.

Ο προσηλυτισμός είναι μια αλλαγή από τη μία πίστη στην άλλη, από το ένα δόγμα στο άλλο.

Αυτό που προσφέρεται είναι ένα, υποτίθεται, καλύτερο κλουβί.

Η πίστη σου δίνει παρηγοριά, όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση απελπισίας, λύπης, άγχους, αγωνίας.

Είναι δυνατό να ζήσεις χωρίς πίστεις;

Αυτό μπορείς να το ανακαλύψεις, αν μελετήσεις τον εαυτό σου σε σχέση με κάποια πίστη.

Όχι να αλλάξεις πίστη, όχι να αντικαταστήσεις τη μια πίστη με μια άλλη,

Αλλά να είσαι εντελώς ελεύθερος από κάθε πίστη, ώστε να αντιμετωπίζεις τη ζωή σαν κάτι καινούργιο, χωρίς «στηρίγματα».

Με την εμπειρία ελπίζεις ν’ αγγίξεις την αλήθεια της πίστης σου,

Όμως δεν είναι η εμπειρία που αποδεικνύει την πίστη, αλλά είναι η πίστη σου, που δημιουργεί την εμπειρία.

Η πίστη σου στο Θεό, θα σου προσφέρει την εμπειρία αυτού που ονομάζεις Θεό.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Όλες οι πίστεις είναι κλουβιά. Cool!!