Zεν (ΙΑ΄)

Το Ζεν δεν έχει ούτε σκοπό ούτε προορισμό, είναι ένα ταξίδι χωρίς προορισμό,

* Δεν ξεκινά από πουθενά και δεν πηγαίνει πουθενά.

Το ταξίδι σημαίνει ζωή και ο προορισμός θάνατο.

Το ταξίδι είναι αυτό που μετράει και όχι ο τελικός προορισμός.

Η πραγματική  χαρά βρίσκεται στη χωρίς πρόθεση δράση που προκύπτει κατά τη διάρκεια της δράσης,

* Όπως αυτή καθαυτή η χαρά του ταξιδιού, βρίσκεται στις κάθε λογής εκπλήξεις που επιφυλάσσει το ταξίδι,

* Και όχι στην αφετηρία, ή στον τελικό προορισμό.

A.Watts

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IH΄)

Οδηγίες προς το νεκρό

Μην αρπαχτείς από τούτη τη ζωή με αγάπη και αδυναμία, γιατί δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα, παρά την περιπλάνηση σου στη σανγκσάρα.

 

Το σώμα που τώρα κατέχεις ονομάζεται νοητικό σώμα των ροπών, (σκέψεων) και καθώς δεν έχεις υλικό σώμα από σάρκα και αίμα,

* Οτιδήποτε και αν έλθει, ήχοι, φώτα ή ακτίνες είναι ανίκανα να σε βλάψουν.

Δεν μπορείς να πεθάνεις, αρκεί μόνο να γνωρίζεις ότι αυτές είναι δικές σου μορφές – σκέψεις.

«Είθε να αναγνωρίσω οτιδήποτε όραμα εμφανιστεί σαν αντανακλάσεις της δικής μου συνείδησης».

«Είθε να μη φοβηθώ τις στρατιές των ειρηνικών και οργισμένων θεοτήτων, που είναι δικές μου μορφές – σκέψεις».

Β.Γ. Έβανς Γουέντζ

Εαυτός (ΙΔ΄)

Μια φυλή ή ένα έθνος θεωρούμενο σαν ένας οργανισμός δεν έχει τίποτα το κοινό με τον υψηλά ανεπτυγμένο και περίπλοκο οργανισμό ενός ανθρώπου.

Σε σύγκριση με ένα ξεχωριστό άνθρωπο, μια φυλή ή ένα έθνος σαν οργανισμός βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο:

* Στο επίπεδο των ζωοφύτων, άμορφοι οργανισμοί, κατά το μεγαλύτερο μέρος ακίνητοι, μαζικοί, όντα που δεν έχουν ειδικά όργανα και η ζωή τους συνίσταται στο να τρώνε το ένα το άλλο.

Η όλη ιστορία της ανθρωπότητας, η ιστορία των πολέμων μεταξύ των λαών και φυλών, είναι μια διαδικασία των ζωοφύτων, που τρώνε το ένα το άλλο.

Οι λαοί δεν δημιουργούν τίποτα, μόνο καταστρέφουν.

Μόνο οι ατομικοί άνθρωποι δημιουργούν και βέβαια η πρωτοβουλία καταστροφής σε μεγάλη κλίμακα

* Aνήκει πάντοτε σε ατομικούς ανθρώπους και οι μάζες είναι μόνο το εκτελεστικό όργανο.

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (IΖ΄)

Η ανάγνωση του Τοντόλ για τον κοινό άνθρωπο έχει σκοπό την απελευθέρωση του ζωικού ρευστού από το θνήσκον σώμα, ώστε να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή μετά θάνατο συνείδηση και συνεπώς η ευτυχισμένη επαναγέννηση.

Η φώτιση προκύπτει από την κατανόηση της μη πραγματικότητας της σαμσάρας, (φαινομενικός κόσμος, ο κόσμος των επαναγεννήσεων).

Μια τέτοια συνειδητοποίηση είναι δυνατή στον ανθρώπινο κόσμο ή στη σημαντική στιγμή του θανάτου ή μέσα στη μετά θάνατο περίοδο, (κατάσταση Μπάρντο), με τη συγκέντρωση του νου στην ορθή γνώση.

Σκοπός είναι και μπορεί να είναι μόνο η απελευθέρωση από τη σαμσάρα.

Η νιρβάνα είναι κατάσταση μη σαμσαρική και υπάρχει πέρα από κόσμους παραδείσους και κολάσεις.

Η νιρβάνα είναι η παύση κάθε θλίψης, είναι η Πραγματικότητα.

Για εκείνον που προσκολλάται υπάρχει πτώση, (επαναγέννηση), για εκείνον όμως που δεν προσκολλάται η πτώση δεν μπορεί να έλθει.

Υπάρχει ένα Αγέννητο, Ακατασκεύαστο, Αμορφοποίητο και υπάρχει διαφυγή από το γεννημένο, το κατασκευασμένο και το μορφοποιημένο. Βούδας Γκαουτάμα.

Β.Γ. Έβανς Γουέντζ

Εαυτός (ΙΓ΄)

Η λογική σκέψη φυλακίζει τον άνθρωπο στην ύλη, στο φαινομενικό κόσμο.

Η επαφή με την αλήθεια, με την εσώτερη πραγματικότητα δεν μπορεί να συνδυαστεί με τη διασκέδαση ή τη διέγερση της διάνοιας και των αισθήσεων.

Πρέπει να νηστέψεις από την ύλη που σου προσφέρουν σαν εντυπώσεις οι εξωτερικές αισθήσεις σου.

Ο άνθρωπος ζει με:

* Την ικανοποίηση των ορέξεων του, τους φόβους και της ματαιοδοξία του.

* Διασκεδάσεις και γιορτές και ηλίθια ανταγωνιστικά αθλήματα.

* Την απληστία για το κέρδος και τον αισθησιασμό.

* Την ανιαρή και νωθρή εργασία και τις έγνοιες και τις αγωνίες της κάθε μέρας.

Πιο πολύ απ’ όλα ζει με την υποταγή και την απόλαυση, (από άγνοια), της υποταγής.