Θάνατος – Φόβος (Η΄)

Το σώμα είναι σύνθεση στοιχείων, που διαλύονται με το θάνατο και επιστρέφουν στα στοιχεία τους.

Ουσιαστικά είμαστε τα ίδια υλικά με τα φυτά και τα ζώα,

Και αυτά τα στοιχεία δε χάνονται ποτέ, αυτή η ύλη δε χάνεται ποτέ,

Αλλά μετασχηματίζεται σε νέες συνθέσεις, σε νέα όντα.

Το εγώ είναι μόνο μια εικόνα, ένα φαινόμενο, μια σύνθεση από ψεύτικα στοιχεία.

Ο θάνατος του εγώ, η διάλυση των στοιχείων του είναι η προϋπόθεση για το ξαναβλάστημα της ουσίας μας.

Ο φόβος είναι σκοτάδι κι ο θάνατος είναι φως.

Το να παρατηρείς την κίνηση του φόβου μέσα σου, να μένεις ολοκληρωτικά μαζί του χωρίς καμιά κίνηση της σκέψης,

Αυτό είναι ολοκληρωτικό τελείωμα του φόβου.

Ο θάνατος είναι ένα τελείωμα και έχει εξαιρετική σημασία στη ζωή.

Όχι ότι το φυσικό σώμα δεν πρόκειται να καταστραφεί,

Αλλά υπάρχει ελευθερία από το φόβο του ότι δεν είναι δυνατό να συνεχιστείς.

Θάνατος είναι να ζεις ελεύθερος από οποιαδήποτε προσκόλληση, να ζεις και να πεθαίνεις κάθε στιγμή.

Το να ζεις είναι η τέχνη της ζωής και του θανάτου μαζί.

Αυτό γεννά απίστευτη αγάπη.

Να ζεις χωρίς ψυχολογικό αύριο, είναι ο πιο υγιής τρόπος ζωής.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.