Αγάπη (Γ΄)

Ο έρωτας παίζει ένα εξαιρετικά σπουδαίο ρόλο στη ζωή γιατί:

- Είναι ίσως η μόνη βαθειά εμπειρία στην οποία υπάρχει ελευθερία και ένταση.

Για εκείνη την ώρα, εκείνη τη στιγμή, ξεχνάς τον εαυτό σου.

Σ’ αυτή την πράξη, εκείνα τα μερικά δευτερόλεπτα που είναι τόσο όμορφα:

- Αφήνεσαι, παραδίδεσαι, κυριεύεσαι προσκολλάσαι.

- Και η προσκόλληση γίνεται εφιάλτης και σκλαβιά.

- Η σκλαβιά είναι η απαίτηση της συνέχισης της.

Και μετά:

- Θέλεις να ελευθερωθείς να μην γίνεις σκλάβος του σεξ.

- Έτσι ο νους σου εφευρίσκει την ιδέα της αγνότητας, και της αγαμίας.

- Προσπαθείς με την καταπίεση να είσαι αγνός.

Ο έρωτας, η πράξη αυτή καθ’ αυτή:

- Δε δημιουργεί πρόβλημα.

- Η σκέψη για την πράξη δημιουργεί το πρόβλημα.

Την κάνεις πρόβλημα επειδή:

- Δεν μπορείς να κάνεις αρκετό έρωτα,

- Νοιώθεις τύψεις γιατί έχεις κάνει,

- Δεν τηρείς τους «κανόνες» της κοινωνίας.

Ο νους σου ασχολείται συνέχεια με το σεξ, γιατί είναι ο μόνος τρόπος διαφυγής και αυτολησμονιάς.

Ελευθερώνοντας το νου από τη σκλαβιά και την προσκόλληση:

- Ο έρωτας έχει τη δική του θέση στη ζωή,

- Αλλά δεν πρέπει να καταβροχθίζει τα πάντα.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.

Αγάπη (Β')

Η ζήλεια δεν προκαλείται από τον άλλο,

- Αλλά από την αξία και τη σημασία που δίνεις στον εαυτό σου.

- Αλλά λες, «εγώ δεν έχω καμιά σημασία».

- Η γυναίκα μου, τα παιδιά μου, είναι το παν για μένα».

Όλοι έχουν ένα πράγμα από το οποίο γαντζώνονται, μολονότι παίρνει διαφορετικές μορφές,

- Η πρόθεση είναι η ίδια, χωρίς το αντικείμενο της προσκόλλησης.

- Αισθάνεσαι χαμένος, φοβάσαι να είσαι ολομόναχος.

Χρησιμοποιείς τη γυναίκα σου, όπως σε χρησιμοποιεί κι αυτή,

- Για να είσαι «ευτυχισμένος».
- Για να έχεις ένα σύντροφο και να μη νοιώθεις μοναξιά.

Αυτή την αμοιβαία ανάγκη την ονομάζομε αγάπη.

Αν έβλεπες κάποιον άλλο άνδρα,

- Δε θα ζήλευες πια τον άνδρα σου, αλλά θα προσκολλιόσουν στον άλλο και θα ζήλευες μετά αυτόν...κοκ.

Η ζήλεια είναι ένας από τους τρόπους για να κρατήσεις τον άνθρωπο σου.

Όσο περισσότερο ζηλεύεις, τόσο μεγαλύτερο είναι το αίσθημα κατοχής.

Κατέχω σημαίνει ζηλεύω.

Το να κατέχεις,

- Σε κάνει ευτυχισμένο, σου δίνει βεβαιότητα και ασφάλεια, σε κάνει σπουδαίο και

- Σ’ αυτή τη σπουδαιότητα προσκολλάσαι.

Όταν ενσυνείδητα δεν «κατέχεις» και δε σε απασχολεί η βεβαιότητα, τότε δεν υπάρχει ζήλεια, υπάρχει αγάπη.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.