Αγάπη (Α')

Η αγάπη δεν είναι:

- Πείρα και μνήμη.
- Ζήλεια.
- Εξάρτηση και ταύτιση.
- Κατοχή και εξουσία του προσώπου που «αγαπάς».
- Αγωνία και φόβος να μη σε αγαπούν.
- Συμπάθεια και αισθησιακές εντυπώσεις.

Την αγάπη δε μπορείς να την:

- Σκεφθείς.
- Καλλιεργήσεις.
- Εξασκήσεις.

Όταν η σκέψη χωρίζει την αγάπη σε:

- Απρόσωπη, προσωπική, αισθησιακή, πνευματική, η πατρίδα μου, η πατρίδα σου, ο θεός μου, o θεός σου..

- Τότε δεν είναι αγάπη.

- Είναι προϊόν μνήμης, βολέματος, παρηγοριάς, προπαγάνδας κλπ.

Αν αγαπάς πραγματικά δεν τοποθετείς την ευτυχία σου στα πράγματα, στα ιδεώδη.

Δεν έχεις αγάπη όταν:

- Φοβάσαι μη χάσεις τον άνθρωπο που «αγαπάς».
- Αποζητάς ασφάλεια και παρηγοριά.
- Γίνεσαι βίαιος, επειδή δεν βρίσκεις ανταπόκριση στα αισθήματα σου.

Όταν σπάει η σχέση:

- Πονάς και κλαις, ώσπου να διαλυθεί η ταύτιση που είχες και που είναι ένα πρόσκαιρο, μηχανικό, ψυχολογικό, φαινόμενο.

- Μπορεί ν’ αρχίσει μια άλλη σχέση – ταύτιση κοκ...

Όταν χάνεις κάποιον που αγαπάς:

- Είσαι δυστυχισμένος και χύνεις δάκρυα.

- Είναι τα δάκρυα σου γι’ αυτόν που έφυγε, ή για σένα τον ίδιο;

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.