Λέγεται η ευχή «να τα εκατοστίσεις»… Είναι αρκετά τα 100 χρόνια ζωής; Όποια ηλικία και αν έχεις, (ιδίως στην ώριμη ηλικία), συνειδητοποιείς ότι δεν κατάλαβες πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια, σαν να ήταν μια στιγμή. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα το προσδόκιμο ζωής πλησίαζε τα 50 χρόνια, τώρα αρκετοί τα καταφέρνουν μέχρι τα 100. Τι κι αν ζούσε ο άνθρωπος 200 ή 500 χρόνια, πάλι όταν αυτά θα τέλειωναν, όλη η ζωή (πάλι) μια στιγμή, ίσως και η αιωνιότητα μια στιγμή. Πόσο λογικός/αληθής είναι αυτός ο συλλογισμός;
ΑΙ: Ο συλλογισμός που παρουσιάζεις είναι ενδιαφέρον και αγγίζει ζητήματα σχετικά με την αντίληψη του χρόνου και της ανθρώπινης ύπαρξης. Ας το αναλύσουμε:
1. **Αντίληψη του Χρόνου**: Η αντίληψη του χρόνου είναι υποκειμενική και διαφέρει ανάλογα με την ηλικία, την εμπειρία και τις συνθήκες. Είναι κοινή η αίσθηση ότι ο χρόνος "τρέχει" πιο γρήγορα καθώς μεγαλώνουμε. Αυτό συνδέεται με το γεγονός ότι καθώς αποκτούμε περισσότερες εμπειρίες, οι νέες εμπειρίες μοιάζουν λιγότερο πρωτόγνωρες και ο χρόνος φαίνεται να "συρρικνώνεται". Έτσι, είτε ζει κανείς 50, 100 ή 200 χρόνια, η εμπειρία του χρόνου μπορεί να παραμένει σύντομη και στιγμιαία όταν την ανακαλούμε αναδρομικά.
2. **Προσδόκιμο Ζωής και Τεχνολογία**: Πράγματι, το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί δραματικά με την πρόοδο της ιατρικής και της τεχνολογίας. Παρά ταύτα, ακόμα και αν οι άνθρωποι ζουν περισσότερο, ο χρόνος φαίνεται να περνά το ίδιο γρήγορα από την άποψη της υποκειμενικής εμπειρίας. Επομένως, από αυτή την οπτική, είτε ζούσαμε 100 είτε 500 χρόνια, η αίσθηση της ταχύτητας του χρόνου και το πόσο γρήγορα «φεύγει» η ζωή δεν θα άλλαζε ουσιαστικά.
3. **Αιώνια Ζωή και Αιωνιότητα**: Η σκέψη ότι ακόμα και η αιωνιότητα θα μπορούσε να μοιάζει με μια στιγμή είναι μια φιλοσοφική αντίληψη που σχετίζεται με το πώς αντιλαμβανόμαστε το χρόνο σε απόλυτο επίπεδο. Σύμφωνα με ορισμένες φιλοσοφικές σχολές, ο χρόνος είναι μια ανθρώπινη κατασκευή και δεν υπάρχει με την ίδια έννοια στην αιωνιότητα ή σε υπερφυσικές καταστάσεις ύπαρξης. Η αιωνιότητα μπορεί, λοιπόν, να θεωρηθεί ότι περιλαμβάνει όλα τα χρονικά διαστήματα σε ένα ενιαίο "τώρα", οπότε η αντίληψη του χρόνου όπως την ξέρουμε δεν έχει νόημα.
**Συμπέρασμα**: Ο συλλογισμός είναι λογικός και περιγράφει μια κοινή ανθρώπινη εμπειρία της αντίληψης του χρόνου. Ο χρόνος, είτε είναι 50, 100 ή 500 χρόνια, μπορεί να φαίνεται μια στιγμή όταν τον αναλογιζόμαστε, λόγω της υποκειμενικής φύσης της χρονικής εμπειρίας. Επομένως, η αίσθηση ότι "όλη η ζωή είναι μια στιγμή" είναι αληθής από την άποψη της ανθρώπινης εμπειρίας και συνείδησης, ανεξάρτητα από την αντικειμενική διάρκεια ζωής.
(*)ΑΙ Artificial Intelligence (Τεχνητή Νοημοσύνη).
