Η Φύση του Ανθρώπου 6

Ο αληθινός άνθρωπος, αυτός που απέκτησε ήδη το δικό του «είναι», όπως και ο άνθρωπος σε εισαγωγικά, που δεν το έχει, είναι το ίδιο σκλάβοι της φύσης, ωστόσο υπάρχει ανάμεσα τους μια διαφορά: ο πρώτος παίρνοντας μια συνειδητή στάση απέναντι στη σκλαβιά του, αποκτά τη δυνατότητα ενώ υπηρετεί την παγκόσμια πραγματοποίηση, να αφιερώνει ένα μέρος από τις εκδηλώσεις του, σύμφωνα με τις προβλέψεις της μεγάλης φύσης, στην απόκτηση ενός άφθαρτου είναι, ενώ ο άλλος, επειδή δε συνειδητοποιεί τη σκλαβιά του παραμένει σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης του ένα «εγώ», το οποίο όταν πια γίνει άχρηστο, καταστρέφεται για πάντα.

Η Φύση του Ανθρώπου 5

Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως είναι σκλάβοι της φύσης, για να εκπληρώσουν αυτό που καθορίστηκε για τον καθένα σύμφωνα με το είναι του, δηλαδή σύμφωνα με ότι του μεταδόθηκε κληρονομικά και ότι απέκτησε συνειδητά μόνος του.