Φύση του Ανθρώπου 4

Η ζωή δεν δόθηκε στους ανθρώπους γι’ αυτούς τους ίδιους, αλλά για την εξυπηρέτηση υψηλών κοσμικών σκοπών και γι’ αυτό η μεγάλη φύση φροντίζει, ώστε η ζωή να κυλάει με λίγο πολύ ανεκτό τρόπο και να μην τελειώνει πριν την ώρα της. Μήπως κι εμείς δεν παχαίνουμε το πρόβατα και τα άλλα ζώα μας, δεν τα περιποιούμαστε, δεν φροντίζουμε να κάνουμε τη ζωή τους όσο το δυνατό πιο άνετη; Τα κάνουμε όλα αυτά επειδή εκτιμούμε τη ζωή τους, για χάρη της ζωής τους; Όχι, όλα αυτά τα κάνουμε για να τα σφάξουμε μια μέρα και να πάρουμε το κρέας τους. Έτσι ακριβώς και η φύση παίρνει τα μέτρα της για να ζούμε χωρίς να μας κυριεύει ο τρόμος και να μην κρεμαστούμε, αλλά να ζούμε και μόλις μας χρειαστεί μας σφάζει.

Η Φύση του Ανθρώπου 3

Ο συνηθισμένος άνθρωπος δε μπορεί να «κοιτάξει», κατά πρόσωπο τον θάνατο του, γιατί θα του έφευγε το έδαφος κάτω από τα πόδια του και θα του γεννιόταν το ερωτηματικό, «προς τι η ζωή αυτή και γιατί να υποφέρει κανείς». Γι’ αυτό η μεγάλη φύση φρόντισε να μην προσλαμβάνουν και να μη νοιώθουν την πραγματικότητα οι άνθρωποι.