Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (ΚΣΤ΄)

Η ύπαρξη στο Μπάρντο τείνει κανονικά να οδηγήσει πίσω στη γέννηση, λόγω των καρμικών ροπών,

* Που είναι η αντίσταση στη Φώτιση.

Γι’ αυτό ο νεκρός πρέπει ν’ αντισταθεί σ’ αυτή την έμφυτη τάση.

Τα μαρτύρια συμβολίζουν τον έλεγχο της συνείδησης του νεκρού.

Το καλό κάρμα ανυψώνει το νεκρό σε μια ανώτερη πνευματική κατάσταση, ενώ το κακό κάρμα θα τον παρασύρει σε νοητική κατάθλιψη.

Τα τρομερά φαινόμενα και η δυστυχία είναι εντελώς καρμικά.

Αν ο νεκρός είχε αναπτυχθεί πνευματικά,

* Η ύπαρξη του στο Μπάρντο θα ήταν ειρηνική κι ευτυχισμένη από την αρχή και δεν θα είχε περιπλανηθεί τόσο μακριά και κάτω.

Εαυτός (ΚΒ΄)

Η έννοια της θέλησης για όποιον δεν έχει κατακτήσει την εσωτερική ενότητα είναι εντελώς επίπλαστη.

Οι περισσότερες πράξεις μας πηγάζουν από ακούσια κίνητρα.

Όλη μας η ζωή αποτελείται από ασήμαντα πράγματα το οποία συνεχώς ακολουθούμε και υπηρετούμε.

Το εγώ μας αλλάζει συνεχώς, κάθε εξωτερικό γεγονός, που μας κάνει εντύπωση,

* Κάθε συναίσθημα που αναδύεται ξαφνικά μέσα μας, γίνεται κυρίαρχος για μια ώρα,

* Αρχίζει να κτίζει και να κυβερνά και με τη σειρά του εκθρονίζεται και αντικαθίσταται το ίδιο απροσδόκητα από κάτι άλλο.

 Απ’ αυτήν την άποψη η θέληση μπορεί να οριστεί απλώς ως η συνισταμένη των επιθυμιών.

Zεν (ΙΗ΄)

Αν δεν ξεπεράσεις την αντίθεση του ναι και του όχι,

* Δεν έχεις ελπίδα ότι θα ζήσεις ποτέ μια ζωή αληθινής ελευθερίας.

Όταν λες ναι, με την κατάφαση αυτοπεριορίζεσαι.

Όταν λες όχι, η άρνηση είναι περιορισμός και ο περιορισμός σκοτώνει την ψυχή.

Η ψυχή ζει σε τέλεια ελευθερία.

Η Ζεν αφαιρεί όλα τα στηρίγματα που ο άνθρωπος συσσώρευσε μέσα του από την πρώτη του εμφάνιση στη γη,

* Και μετά τον εφοδιάσει με ένα στήριγμα, που δεν είναι ουσιαστικά καθόλου στήριγμα.

Ντ. Τ. Σουζούκι