Εαυτός (Γ΄)

Συνειδητότητα είναι ένα ιδιαίτερο είδος επίγνωσης μέσα στον άνθρωπο, ανεξάρτητα από τη δραστηριότητα της διάνοιας.

Είμαστε φτιαγμένοι να ζούμε σε τέσσερις καταστάσεις συνειδητότητας,

Αλλά έτσι όπως είμαστε χρησιμοποιούμε μόνο τις δύο.

Τη μία όταν είμαστε ξύπνιοι και την άλλη όταν κοιμόμαστε.

Η τρίτη κατάσταση είναι η συνειδητότητα του εαυτού, που οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι την έχουν!

Κατά την παρατήρηση του εαυτού αντιλαμβανόμαστε ότι δεν βρισκόμαστε στην τρίτη κατάσταση συνειδητότητας, ότι ζούμε μόνο στις δύο.

Η τέταρτη κατάσταση είναι η αντικειμενική συνειδητότητα, η οποία είναι απρόσιτη για μας.

Στην τέταρτη κατάσταση φθάνουμε μόνο μέσω της συνειδητότητας του εαυτού.

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (ΣΤ΄)

Η ενεργός μνήμη είναι ένα μικρό μόνο μέρος της συνείδησης.

Η υποσυνείδητη μνήμη καταγράφει και διαφυλάσσει κάθε εντύπωση και πείρα του παρελθόντος.

Ο νους δεν μπορεί να ανακαλέσει την υποσυνείδητη μνήμη.

Όμως υπάρχουν άνθρωποι, που με τη αυτοσυγκέντρωση είναι ικανοί να φέρνουν το υποσυνείδητο στην περιοχή της συνείδησης.

Έτσι αντλούν από τον απεριόριστο θησαυρό του υποσυνείδητου, όπου συσσωρεύονται όχι μόνο οι καταγραφές των περασμένων ζωών,

Αλλά και οι καταγραφές του παρελθόντος της φυλής μας.

Εάν όμως τυχαία «άνοιγαν» οι πύλες του υποσυνείδητου ενός ατόμου,

Ο απροετοίμαστος νους θα κατακυριευόταν και θα συντρίβονταν.

Λάμα Αναγκαρίκα Γκοβίντα.

Εαυτός (Β΄)

Για τη μελέτη του εαυτού είναι ανάγκη να μελετήσουμε τις μεθόδους παρατήρησης του εαυτού.

Υπάρχουν τέσσερις λειτουργίες του εαυτού, η διανοητική, η συναισθηματική, η ενστικτώδης και η κινητική.

Οι ενστικτώδεις είναι έμφυτες και αναφέρονται στην εσωτερική λειτουργία του οργανισμού, αναπνοή, λειτουργία καρδιάς, χώνεψη, γεύση, αφή κλπ.

Από τις εξωτερικές κινήσεις μόνο τα απλά αντανακλαστικά ανήκουν στην ενστικτώδη λειτουργία.

Γεννιόμαστε με τις ενστικτώδεις λειτουργίες, ενώ οι κινητικές μαθαίνονται, γράψιμο, ποδήλατο, ακόμα και το βάδισμα.

Η διανοητική λειτουργία, (σκέψη, έχει τη μικρότερη ταχύτητα, ακολουθούν η κινητική, η ενστικτώδης και η συναισθηματική, οι οποίες έχουν περίπου την ίδια ταχύτητα.

Στην παρατήρηση του εαυτού είναι ανάγκη να διαχωρίζομε τις τέσσερις λειτουργίες και να τις ταξινομούμε.

Το δύσκολο είναι ότι ξεχνάμε να παρατηρούμε, γιατί γενικά δε θυμόμαστε τον εαυτό μας.

Αν μπορείς να θυμάσαι τον εαυτό σου θα είχες τη θέληση να κάνεις ότι θέλεις.

Ανάμνηση του εαυτού σημαίνει έλεγχος των σκέψεων.

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (Ε΄)

Το κάρμα συνεπάγεται ένα είδος ψυχικής θεωρίας της κληρονομικότητας, καθόσον υπάρχει κληροδότηση ψυχικών χαρακτηριστικών.

Τα αρχέτυπα είναι αιώνια κληρονομούμενες μορφές και ιδέες που δεν έχουν στην αρχή κανένα ειδικό περιεχόμενο.

Αυτό παρουσιάζεται μόνο μέσα στη ζωή του ατόμου, όταν η προσωπική εμπειρία φυλακίζεται μέσα στις μορφές αυτές.

Αν δεν προϋπήρχαν πανομοιότυπα παντού, πως θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς το γεγονός στο Μπάρντο ότι «οι νεκροί δεν ξέρουν ότι είναι νεκροί».

Το στρώμα της ασυνείδητης ψυχής, που αποτελείται από αυτές τις παγκόσμιες δυναμικές μορφές είναι το συλλογικό ασυνείδητο.

Η σχιζοφρένεια συνίσταται σε μια καθίζηση του νοητικού επιπέδου, που καταργεί το φυσιολογικό έλεγχο του συνειδητού νου κι έτσι δίνει απεριόριστο χώρο στο παιχνίδι των ασυνείδητων «κυριάρχων».

Ο κόσμος των θεών και των πνευμάτων δεν είναι τίποτα άλλο παρά «το συλλογικό ασυνείδητο» μέσα μας.

Ψυχολογικές Παρατηρήσεις Καρλ Γιούνγκ.

Εαυτός (Α΄)

Ψυχολογία είναι η μελέτη της εφικτής εξέλιξης του ανθρώπου και η μελέτη του εαυτού μας.

Δε χρησιμοποιούμε ούτε ένα μικρό μέρος των ικανοτήτων μας και των δυνάμεων μας.

Έχουμε ένα μεγάλο σπίτι γεμάτο με ωραία έπιπλα, με ένα δωμάτιο βιβλιοθήκης και πολλά άλλα δωμάτια και μένουμε στο υπόγειο.

Μιλάμε πάντα για τον εαυτό μας ως εγώ και υποθέτουμε ότι αναφερόμαστε συνέχεια στο ίδιο πράγμα, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε χωρισμένοι σε εκατοντάδες διαφορετικά εγώ.

Αυτά τα εγώ αλλάζουν συνέχεια, το ένα πνίγει το άλλο, το ένα αντικαθιστά το άλλο και όλη αυτή η πάλη αποτελεί την εσωτερική μας ζωή.

Τα εγώ χωρίζονται σε διάφορες ομάδες, μερικές από τις οποίες ανήκουν στις σωστές διαιρέσεις των λειτουργιών του ανθρώπου.

Μερικές απ’ αυτές είναι εντελώς τεχνητές και δημιουργούνται από ορισμένες φανταστικές ιδέες που έχει ο άνθρωπος για τον εαυτό του.

Κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα, κάθε αίσθηση, κάθε επιθυμία, κάθε μ’ αρέσει, ή δεν μ’ αρέσει είναι ένα εγώ.

Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών / Bardo –Tontol (Δ΄)

Στο ασυνείδητο βρίσκονται αποθηκευμένα τα αρχεία ολόκληρου του παρελθόντος της ανθρωπότητας.

Ο «δότης» όλων των «δεδομένων» πραγμάτων κατοικεί μέσα μας.

Η ζωική φύση του ανθρώπου τον κάνει να αντιστέκεται στο ότι ο ίδιος είναι ο δημιουργός των καταστάσεων του.

Η λύτρωση είναι ένας χωρισμός και μια απελευθέρωση, από την προηγούμενη κατάσταση του σκότους και την ασυνειδησία, που οδηγεί σε μια κατάσταση φωτίσεως και ελευθερίας.

Οι ψυχαναλυτές ποτέ δεν πήγαν πιο πίσω από καθαρά εικαστικά ίχνη ενδομήτριων εμπειριών.

Ακόμη και το περίφημο «τραύμα της γέννησης», δεν μπορεί να εξηγήσει τίποτα περισσότερο από την υπόθεση ότι:

- Η ζωή είναι μια αρρώστια με κακή πρόγνωση γιατί αποτέλεσμα είναι πάντα ο θάνατος.

Όποιος εισχωρήσει στο ασυνείδητο με καθαρά βιολογικές υποθέσεις, θα κολλήσει στην ενστικτώδη σφαίρα.

Δε θα μπορέσει να προχωρήσει πιο πέρα, γιατί θα έλκεται συνεχώς πίσω στη φυσική ύπαρξη.

Ο λογικός δυτικός νους, με τη βοήθεια της ψυχανάλυσης, προχώρησε στο «νευρωτισμό του Μπάρντο».

Έφθασε εκεί σ’ ένα αναπόφευκτο εμπόδιο, χάρις στην αβασάνιστη παραδοχή ότι κάθε τι το ψυχολογικό είναι υποκειμενικό και προσωπικό.

Ψυχολογικές Παρατηρήσεις Καρλ Γιούνγκ.