Αυτογνωσία (Ζ΄)

Πως συμβαίνει να προσκολλάσαι στην αποκλειστικότητα του ονόματος σου, της κοινωνικής σου θέσης, των αποκτημάτων σου; Γιατί επιδιώκεις τη φήμη;

Είμαστε το αποτέλεσμα των σκέψεων και των επιδράσεων των άλλων.

Έχομε διαπλαστεί από τη θρησκευτική και την πολιτική προπαγάνδα.

Είμαστε άδειοι μέσα μας και προσπαθούμε να γεμίσομε αυτό το κενό με λέξεις, με εντυπώσεις, με ελπίδες και με φαντασία.

Είμαστε τα πράγματα που κατέχομε, είμαστε εκείνο το οποίο προσκολλιόμαστε.

Η προσκόλληση είναι μια αυταπάτη του εγώ, είναι μια διαφυγή από το κούφιο του εγώ.

Τα πράγματα στα οποία είμαστε προσκολλημένοι, περιουσία, άνθρωποι, ιδέες κλπ, αποκτούν μεγάλη σημασία, γιατί χωρίς αυτά τα πράγματα που γεμίζουν το κενό, το εγώ δεν υπάρχει.

Όσο μεγαλύτερη είναι η εξωτερική επίδειξη, τόσο μεγαλύτερη είναι η εσωτερική φτώχεια.

Γιατί ταυτίζεσαι με κάποιον άλλο, με μια ομάδα, με μια χώρα;

Η ταύτιση σταματά κάθε δημιουργική κατανόηση και μετά γίνεσαι ένα απλό όργανο στα χέρια του αρχηγού κόμματος, του ηγέτη, του παπά κλπ.

Η ταύτιση είναι μια κίνηση της σκέψης, με την οποία ο νους επεκτείνει το εγώ του.

Γιατί συγκρίνεις τον εαυτό σου με κάποιο ιδεώδες; Είναι διαφορετικό το ιδεώδες από τον εαυτό σου;

Είναι μια αυτοπροβολή, ένα πράγμα δικής σου κατασκευής και επομένως σε εμποδίζει να κατανοήσεις τον εαυτό σου όπως είναι.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.

Θεός (Β΄)

Τα θρησκευτικά βιβλία περιγράφουν πολύ προσεχτικά:

Τι να κάνεις, ποιος είναι ο σκοπός σου, πώς να πετύχεις το σκοπό σου και τι είναι ο Θεός.

Τα μαθαίνεις αυτά απ’ έξω και τα ακολουθείς.

Επειδή ορισμένοι δάσκαλοι, ιερείς και λεγόμενοι σωτήρες είπαν ότι υπάρχει θεός και τον περιγράψανε:

Ο νους μπορεί να φανταστεί το Θεό σύμφωνα μ’ αυτούς τους όρους.

Αλλά αυτή είναι μόνο μια εικόνα, δεν είναι ο Θεός.

Όταν ζητάς κάτι, λαμβάνεις αυτό που εσύ ο ίδιος προβάλλεις.

Ο νους έχει την ικανότητα να δημιουργεί την εικόνα που εκείνος θέλει.

Ο νους μπορεί να φανταστεί το θεό με μια γενειάδα, ή με ένα μάτι κλπ.

Αλλά είναι αυτό η πραγματικότητα; Δεν είναι η προβολή των δικών σου γνώσεων;

Μπορεί να έχεις θαυμάσιες εμπειρίες, του Χριστού, του Βούδα, ή όποιου άλλου πιστεύεις.

Ο κομμουνιστής αν έχει οράματα θα δει το τέλειο κράτος!

Όσο πιο δυνατά πιστεύεις, τόσο πιο δυνατά θα είναι τα οράματα σου και οι προβολές των δικών σου επιθυμιών και ορμών.

Όμως βρίσκεσαι σε πλάνη γιατί:

Τα οράματα και οι οπτασίες είναι μια προβολή των δικών σου επιθυμιών και ορμών και επομένως δεν έχουν καμία αξία.

Οι περισσότεροι πνευματικοί αναζητητές πιάνονται στο δίχτυ των δικών τους σκέψεων και επιθυμιών.

Ακόμα και μερικοί από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές της αλήθειας,

Έχοντας το χάρισμα του λόγου και τη δύναμη να θεραπεύουν,

Γίνονται αιχμάλωτοι των ικανοτήτων και των εμπειριών τους.

Είναι δυνατό να το αντιληφθείς αυτό τώρα, όχι αύριο

Και να μην ξεγελιέσαι από το μηχανισμό της φαντασίας και της προβολής;

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.

Μικρή Ζωή (Α΄)

Οι περισσότεροι άνθρωποι δαπανούν τα χρόνια τους, όχι με το να γεύονται τη ζωή,

Αλλά ξοδεύοντας την σε προετοιμασίες, που τάχα θα τους επιτρέψουν να τη χαρούν στο απώτερο μέλλον.

Καταρτίζουν μακροπρόθεσμα σχέδια, κάνοντας το μεγαλύτερο σφάλμα που υπάρχει:

- Αναβάλλουν να ζήσουν!

- Εμποδίζονται να χαρούν την κάθε μέρα, αντί αορίστων υποσχέσεων για το μέλλον.

- Κρατούν προσδοκίες μετέωρες στο αύριο και καταστρέφουν το σήμερα.

Στηρίζεσαι σε κείνο που ανήκει στην τύχη και αφήνεις ανεκμετάλλευτο εκείνο που εξαρτάται από σένα.

Τι επιδιώκεις; Για τι προετοιμάζεσαι; Τα μελλοντικά είναι και αβέβαια. Τη στιγμή ζήσε!

Από τον ποιητή Βιργίλιο:

«Η καλλίτερη της ζωής ημέρα των δύστυχων θνητών, πρώτη πάντα δραπετεύει.

Αν δεν επωφεληθείς από την κάθε μέρα, πάει η ζωή πέταξε.

Ακόμα και να επωφεληθείς, πάλι κάτι θα σου ξεφύγει.

Έχεις λοιπόν να την ανταγωνιστείς σε ταχύτητα γιατί:

Ενώ (η ζωή) τρέχει σαν χείμαρρος που πέφτει με ορμή, Δε θα τρέχει για πάντα.

Όσο πιο γρήγορα πιεις, τόσο πιο πολύ θα πιεις!

Αυτογνωσία (Ε΄)

Η σκέψη δημιουργεί την όλη δομή του εγώ. Ο εαυτός είναι ένα:

- Κουβάρι από διάφορες οντότητες, που η κάθε μια αντιτάσσεται την άλλη.

- Πεδίο μάχης συγκρουόμενων επιθυμιών.

- Κέντρο συνεχούς αγώνα ανάμεσα στο δικό μου και το μη δικό μου.

Ολόκληρο το κατασκεύασμα του εαυτού είναι αποτέλεσμα αντιφατικών ενδιαφερόντων και αξιών, πολλών και ποικίλων επιθυμιών.

Και όλες αυτές οι επιθυμίες γεννούν και το αντίθετο τους, γι’ αυτό η αντίφαση είναι αναπόφευκτη μέσα στο οικοδόμημα του εαυτού.

Η μία οντότητα δεν μπορεί να κατανοήσει τις πολλές οντότητες που μας αποτελούν.

Είμαστε πολλοί και όχι ένας, το όνομα του ανθρώπου είναι λεγεώνα.

Ο ένας δε γεννιέται παρά μόνο όταν παύσουν να υπάρχουν οι πολλοί.

Εφόσον δίνουμε σπουδαιότητα στον εαυτό, στο εμένα και το δικό μου:

Θα υπάρχει μια αυξάνουσα σύγκρουση μέσα μας και μέσα στον κόσμο.

Όσο περισσότερο βασανίζεσαι εσωτερικά, τόσο μεγαλύτερη είναι η ώθηση να είσαι βίαιος εξωτερικά.

Ο κόσμος βρίσκεται σε αταξία, γιατί ο καθένας από εμάς βρίσκεται σε αταξία.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.

Θεός (Α΄)

Αυτό που είναι σημαντικό δεν είναι τι πιστεύεις, αλλά μόνο γιατί το πιστεύεις.

Τα γεγονότα δεν επηρεάζονται από την πίστη ή τη μη πίστη.

Ποια είναι η βάση της πίστης;

Είναι ο φόβος του αγνώστου, η αβεβαιότητα της ζωής, η έλλειψη ασφάλειας σ’ αυτό τον αέναα μεταβαλλόμενο κόσμο, η ανασφάλεια των σχέσεων…

Υπάρχει η ινδουιστική, η χριστιανική, η μουσουλμανική πίστη και αμέτρητες άλλες αιρετικές πεποιθήσεις, όλες σε πόλεμο μεταξύ τους, προσπαθώντας να προσηλυτίσουν η μια την άλλη.

Η πίστη διαιρεί τους ανθρώπους, τους κάνει σκληρούς, τους κάνει να μισούν ο ένας τον άλλο και καλλιεργεί τον πόλεμο.

Μια πίστη ενεργεί σαν χρωματιστά γυαλιά μέσα από τα οποία κοιτάζεις τον εαυτό σου.

Ο προσηλυτισμός είναι μια αλλαγή από τη μία πίστη στην άλλη, από το ένα δόγμα στο άλλο.

Αυτό που προσφέρεται είναι ένα, υποτίθεται, καλύτερο κλουβί.

Η πίστη σου δίνει παρηγοριά, όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση απελπισίας, λύπης, άγχους, αγωνίας.

Είναι δυνατό να ζήσεις χωρίς πίστεις;

Αυτό μπορείς να το ανακαλύψεις, αν μελετήσεις τον εαυτό σου σε σχέση με κάποια πίστη.

Όχι να αλλάξεις πίστη, όχι να αντικαταστήσεις τη μια πίστη με μια άλλη,

Αλλά να είσαι εντελώς ελεύθερος από κάθε πίστη, ώστε να αντιμετωπίζεις τη ζωή σαν κάτι καινούργιο, χωρίς «στηρίγματα».

Με την εμπειρία ελπίζεις ν’ αγγίξεις την αλήθεια της πίστης σου,

Όμως δεν είναι η εμπειρία που αποδεικνύει την πίστη, αλλά είναι η πίστη σου, που δημιουργεί την εμπειρία.

Η πίστη σου στο Θεό, θα σου προσφέρει την εμπειρία αυτού που ονομάζεις Θεό.

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.