Σκέψεις Γεωργίου Ιβάνοβιτς Γκουρτζίεφ (Α΄)

Η φύση του ανθρώπου:

- Με το πρώτο δώρο που του κάνεις σου φιλάει τα πόδια.

- Με το δεύτερο σου φιλάει το χέρι.

- Με το τρίτο υποκλίνεται.

- Με το τέταρτο απλά κουνάει το κεφάλι του.

- Με το πέμπτο εξοικειώνεται μαζί σου.

- Με το έκτο σε προσβάλλει.

- Με το έβδομο σε πάει στα δικαστήρια γιατί δεν του έδωσες αρκετά.

Και μια μόνο άρνηση στον ασυνείδητο και ασύνετο, μηδενίζει χίλια καλά που του έκανες.
Λογικός θα είσαι μόνο τότε, όταν μάθεις να ξεχωρίζεις αυτό που θα σου είναι καλό ή κακό αύριο, απ’ αυτό που σου φαίνεται καλό ή κακό σήμερα.

Αν είχε δοθεί στον άνθρωπο η δυνατότητα να νοιώσει, ή έστω να προβλέψει νοερά, ότι ύστερα από μια συγκεκριμένη ημερομηνία θα πεθάνει, διερωτάται κανείς τι θα του απόμενε τότε από όλα όσα ως εκείνη τη μέρα του γέμιζαν και αποτελούσαν τη ζωή του;

Τα πάντα γι’ αυτόν θα έχαναν αμέσως το νόημα τους. Προς τι τα πλούτη που έχει συγκεντρώσει, τα αξιώματα, τα παράσημα. Αυτά τα πράγματα δε θα έχουν πια την ίδια βαρύτητα αν μάθει ότι ο θάνατος θα έλθει έστω σε 5, ή 10 χρόνια.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος δε μπορεί να «κοιτάξει», κατά πρόσωπο το θάνατο του, γιατί θα του έφευγε το έδαφος κάτω από τα πόδια του και θα του γεννιόταν το ερωτηματικό, «προς τι η ζωή αυτή και γιατί να υποφέρει κανείς».

Γι’ αυτό η μεγάλη φύση φρόντισε να μην προσλαμβάνουν και να μη νοιώθουν την πραγματικότητα οι άνθρωποι.

Η αίσθηση της ροής του χρόνου είναι ευθέως ανάλογη προς την ποιότητα και την ποσότητα των σκέψεων που ρέουν.

Από το φιλοσοφικό συγγραφικό έργο του Γεωργίου Ιβάνοβιτς Γκουρτζίεφ.

ΤΑΟ, «Ο Δρόμος» (Γ΄)

Ο νους του ανθρώπου ξεγελιέται από τις ενέργειες του ποτού, του σεξ και των αποκτημάτων.

Η φύση του ανθρώπου ξεγελιέται από τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες του.

Εσωτερικά και εξωτερικά τεχνητός ο άνθρωπος χάνει πλήρως τη ζωτικότητα του.

Οι κοσμικοί άνθρωποι:

- Ακολουθούν τις επιθυμίες τους.

- Αγωνίζονται για τη φήμη.

- Παλεύουν για το κέρδος.

- Παρασύρονται στο ποτό και την ακολασία.

- Θεωρούν τα τεχνητά σαν γνήσια, τα διεγερτικά σαν ευχάριστα.

- Αγωνίζονται αβέβαιοι, μέρα και νύχτα με άγχος και έγνοιες συνεχώς, φθείροντας τη ζωτικότητα και το πνεύμα τους.

- Δεν σταματούν, έως τη μέρα που πεθαίνουν.

- Είναι σαν τις νυχτοπεταλούδες που πετάνε στο φως και καίγονται.

Αυτό ονομάζεται αναχώρηση για το θάνατο, χωρίς το κάλεσμα του μεγάλου θεριστή.

Αν οι άνθρωποι:

- Παρατήσουν τα συναισθηματικά μπερδέματα.

- Απαλλαγούν από τον εθισμό στα ποτά, τον αισθησιασμό και τα αποκτήματα.

- Θεωρήσουν τον πλούτο και τα αξιώματα σαν εφήμερα σύννεφα, τη δύναμη και το κέρδος σαν ληστές και εχθρούς.

Τότε δε θα προσκολλιόντουσαν σε τίποτε και θα ήταν ελεύθεροι.

Επιλογή από το έργο, «Η Αφύπνιση στο ΤΑΟ», του Λιου Ι Μινγκ.

ΚB΄ (Τελευταίος) Διάλογος Ερμή – Elzin

Ερμής λέει:

Η γνώση και η λογική δεν καταργούνται. Είναι τα απαραίτητα εφόδια για να ζήσουμε στον πυκνό κόσμο της ύλης.

Όμως είμαστε κάτι παραπάνω από χωμάτινα όντα..

Μια ματιά στην αιωνιότητα αρκεί, για να γίνει ο καθένας μας καλύτερος και μαζί μας ο κόσμος μας.

Elzin λέει:

Οπωσδήποτε!!

«Η γνώση και η λογική δεν καταργούνται. Είναι τα απαραίτητα εφόδια για να ζήσουμε στον πυκνό κόσμο της ύλης.

Όμως είμαστε κάτι παραπάνω από χωμάτινα όντα.. Μια ματιά στην αιωνιότητα αρκεί, για να γίνει ο καθένας μας καλύτερος και μαζί μας ο κόσμος μας».

Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι αγκαλιάζοντας τον κόσμο γύρω μας, αλλά και υπερασπίζοντας τον και χρησιμοποιώντας την γνώση και την λογική, την αρετή, την διάκριση, το μέτρον, το γνώθι σαυτόν γιατί είμαστε παραπάνω από χωμάτινα όντα..

Kαι η αιωνιότητα μας περιμένει μαζί με την ενεργό πλευρά του Απείρου.

Σημείωση Ερμή: Αν και κάθε διάλογος, γενικά μπορεί να κατανοηθεί από μόνος του, θα βοηθούσε πολύ τον αναγνώστη να παρακολουθήσει χρονολογικά τους διαλόγους. Ορισμένα θέματα που τίθενται υπό μορφή ερωτήσεων απαντώνται στον νεότερο χρονολογικά διάλογο.