ΤΑΟ, «Ο Δρόμος» (ΣΤ΄)

Σκέψου ότι από τότε που γεννήθηκες,

- Ολόκληρη η εσωτερική και εξωτερική σου ύπαρξη ήταν ένας κοσμικός φαύλος κύκλος.

Παρόλο που διαθέτεις ουράνια ενέργεια,

- Αυτή είναι κρυμμένη και αόρατη.

Η στροφή της προσοχής προς τα μέσα είναι ένα δυναμωτικό βάλσαμο.

- Ο καθένας διαθέτει την ουσία και είναι ικανός να επιστρέψει στη ρίζα.

- Ο καθένας κατέχει το πνεύμα και μπορεί να γυρίσει στη νεότητα.

Η μετέπειτα ζωή,

- Είναι μια εκδήλωση της ζωής που έζησες προηγουμένως.

- Αν δεν καλλιεργείς τον εαυτό σου σε αυτή τη ζωή,

- Πως θα ξέρεις από ποιο δρόμο να γυρίσεις στην ερχόμενη ζωή;

Επιλογή από το έργο, «Η Αφύπνιση στο ΤΑΟ», του Λιου Ι Μινγκ.

ΤΑΟ, «Ο Δρόμος» (Ε΄)

Να αγαπάς τον εαυτό σου.

Αν Εσύ:

- Είσαι παρών, τα πράγματα και οι καταστάσεις δεν μπορούν να σε παρασύρουν.

- Απουσιάζεις, η ουσία σου συσκοτίζεται.

- Είσαι πάντα στο σπίτι, ακόμη και ο βασιλιάς του θανάτου θα αποτραβηχτεί με έκπληξη.

Η γνήσια προσπάθεια σημαίνει:

- Να είσαι προσεχτικός με τον εαυτό σου.

- Να είσαι συνεχώς συνειδητός.

- Να εξετάζεις τον εαυτό σου ξανά και ξανά.

Αν ξέρεις πώς:

- Να προχωράς μπροστά, αλλά όχι πώς να μένεις πίσω.

- Να είσαι επιθετικός, αλλά όχι πώς να υποχωρείς.

Τότε περιορίζεις και βλάπτεις τον εαυτό σου.

Αν μπορείς να:

- Κυριαρχείς στον εαυτό σου και να ασκείς αυτοσυγκράτηση.

- Αποφεύγεις την ακαμψία και να γίνεσαι υποχωρητικός.

- Διώχνεις όλο το θυμό και τη μνησικακία.

- Είσαι ανιδιοτελής και απρόσωπος.

- Αδειάζεις το νου σου.

Τότε μπορείς να βρεθείς στο μέσο της δημιουργίας!

Επιλογή από το έργο, «Η Αφύπνιση στο ΤΑΟ», του Λιου Ι Μινγκ.

Αγάπη (Α')

Η αγάπη δεν είναι:

- Πείρα και μνήμη.
- Ζήλεια.
- Εξάρτηση και ταύτιση.
- Κατοχή και εξουσία του προσώπου που «αγαπάς».
- Αγωνία και φόβος να μη σε αγαπούν.
- Συμπάθεια και αισθησιακές εντυπώσεις.

Την αγάπη δε μπορείς να την:

- Σκεφθείς.
- Καλλιεργήσεις.
- Εξασκήσεις.

Όταν η σκέψη χωρίζει την αγάπη σε:

- Απρόσωπη, προσωπική, αισθησιακή, πνευματική, η πατρίδα μου, η πατρίδα σου, ο θεός μου, o θεός σου..

- Τότε δεν είναι αγάπη.

- Είναι προϊόν μνήμης, βολέματος, παρηγοριάς, προπαγάνδας κλπ.

Αν αγαπάς πραγματικά δεν τοποθετείς την ευτυχία σου στα πράγματα, στα ιδεώδη.

Δεν έχεις αγάπη όταν:

- Φοβάσαι μη χάσεις τον άνθρωπο που «αγαπάς».
- Αποζητάς ασφάλεια και παρηγοριά.
- Γίνεσαι βίαιος, επειδή δεν βρίσκεις ανταπόκριση στα αισθήματα σου.

Όταν σπάει η σχέση:

- Πονάς και κλαις, ώσπου να διαλυθεί η ταύτιση που είχες και που είναι ένα πρόσκαιρο, μηχανικό, ψυχολογικό, φαινόμενο.

- Μπορεί ν’ αρχίσει μια άλλη σχέση – ταύτιση κοκ...

Όταν χάνεις κάποιον που αγαπάς:

- Είσαι δυστυχισμένος και χύνεις δάκρυα.

- Είναι τα δάκρυα σου γι’ αυτόν που έφυγε, ή για σένα τον ίδιο;

Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι.